Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Vander joedscher wet. C. XX.

DAnder wet / alsict vernam /
Begonste op desen Abraham /
Die hem yrst besniden dede /
Sijn kint en̄ sijn huussche mede /
En̄ gheboet al sinen gheslechte
Dat sijt voertane hilden van rechte;
Want hem gheboet onse Here.
Dus hilden voertane mere
Dbesniden die ioden al te samen /
Alle die van Abraham quamen.
Sint ontsinghen si van Gode
Met Moyses die .x. ghebode /
En̄ Moyses boeke hilden si /
En̄ propheten oec daer bi /
En̄ oec andre poente daer met
Die hen oec waren gheset /
Die meest bedieden ende leren
Die heylighe toe comst ons Heren /
En̄ die heylighe doet die hi leet /
Om dat Adam inden appel beet
Daer hi tghebot mede brac /
Dat God aen alle menschen wrac.
Dese wet / dat verstaet /

[p. 198]

1805

Dochte den heydenen quaet /

 

So dat tusschen hen bedies

 

Groet swaer orloghe wies.

 

Dese ioedsche wet / des benic vroet /

 

Was nochtan harde goet

1810

En̄ van onser wet fondament;

 

Want al datmer inne vent

 

Es leren en̄ bedieden

 

Der dinghen / die na ghescieden

 

Van Ihesus Cristus gheboert /

1815

Ende van onsen ghelove voert;

 

Want die propheten en̄ die vadre

 

Hadden gheroepen alle gadre

 

Meer dan .M. iaer te voren

 

Dat Cristus soude werden gheboren /

1820

Der menscheyt verloester /

 

En̄ alder werelt troester.

 

Dit bediedt die ioedsche wet.

 

Nochtan waest al om niet gheset:

 

Si warent selve diene verrieden doe /

1825

Alsoet haer papen brachten toe.

 

En̄ dese wet stont na Abraham

 

Drie dusent iaer / alsict vernam /

 

In goeden state en̄ in eren /

 

Also noch die boeke leren.

1830

Nu hebdi der wette twee /

 

Die onderlinghe sijn harde ghevee.