Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Vander heydene wet. C. XIX.

NU willic u gheven antwoerde /
Op dat ic u nu vraghen hoerde
Alse van menegherande wet /
Daer hem tfolc toe heeft gheset.
Van wetten / dat wetic wale /
Vindtmen .iij. manieren principale:
Dierste wet die plach te sine
En̄ doudste / dats die wet der heydine /
Die van Adams tide stont / alsict vernam /
Tote onsen vader Abraham /
En̄ daer tusschen waren / voer waer /
Omtrent .xxxiij^e. iaer.
En̄ dese en hadden ander wet en ghene
Dan dat elc andren int ghemene
Doen soude / vroech en̄ spade /
Also hi woude datmen hem dade.
En̄ dese was goet / sonder spel /
Hadden sise ghchouden wel;
Maer tfolc was so quaet en̄ so wilt

[p. 197]

 

Dats hem luttel aen Gode hilt /

 

Dat hi hem eens toende wale

 

Doen ertrike verdranc altemale.

1780

Dit was dierste wet vanden drien /

 

Alse ghi hier hebt ghesien.