Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Van drien principalen wetten. C. XVIII.

IAn / ic hebbe mi langhe vermeten
Dat ic gherne soude weten
Dbesceet en̄ dbedieden
Van menegher der lieden /
Als heydene sijn en̄ ioden /
Die wi honde heten en̄ roden;
Want mi dunct emmer dat si
Also wel menschen sijn als wi /
En̄ oec comen van Adame.
Wanen comt hen die blame
Dat si aen Gode niet en gheloven /
Diet al houdt onder en̄ boven /
En̄ diet ghemaect heeft al /
En̄ alse hi wille ontmaken sal?

[p. 195]

 

Wouter / heydene en̄ ioden met

 

Elc gheloeft in sine wet

1720

Dat een gheweldech God leeft /

 

Die alle dinc ghemaect heeft

 

In hemel en̄ in ertrike.

 

Maer haer gheloven en es niet ghelike /

 

Als ic u segghen sal hier naer;

1725

Want si dolen harde swaer:

 

Maer mi wondert sonderlinghe

 

Dat ghi in allen dinghen

 

Also ruyt sijt en̄ so blent.

 

Mi dunct ghine wet niet een twent

1730

Vander nuwer wet noch vander ouden:

 

Ic hadde u voer vele vroeder ghehouden /

 

En̄ ghi en wet min no mere;

 

Nochtan ghingdi ter scolen wilen ere /

 

En̄ waert clerc in doude wet.

1735

Wat mach u hebben meest ghelet?

 

Ian / teerlinghe en̄ oec amyen

 

Dese stieten mi uter clergien /

 

En̄ die ghesellen in die taverne

 

Dese maecten mi al te sceerne /

1740

So dat ic luttel dogheden leerde /

 

Daer ic mi selven met onteerde /

 

Dat mi leet es / dat segghic u.

 

Daer om leerdic gherne nu.

 

Lieve Wouter / achter rouwe

1745

En es al niet dan eers crouwe.

 

Salmen van leringhen bate ghewinnen /

 

Men morts inder ioeght beghinnen.

 

Maer .iij. poente die ghi noemt

[p. 196]

 

Hebben meneghen starken sin verdoemt /

1750

En̄ gheverdt van groter eren;

 

Want so wie hen daer toe keren

 

Dat sise oefenen in hare ioeghden /

 

Sine comen meer te doeghden;

 

Beyde oude en̄ ionghe met

1755

Hebben si dicke ontset.

 

En̄ daer bi radic elken dat hi

 

Op sijn hoede daer ieghen si.