Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.
(1869)–F.A. Snellaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 166]
| |
Dat ic u wilde vragen /
845[regelnummer]
Maer in hore u niet ghewaghen
Van coninghen ende van lantsheren /
Hoe u dunct dat si hen keren
Ter doghet en̄ ter gherechtigheyt.
En ware u die arbeyt
850[regelnummer]
Niet te groet / ic soude u vragen
Hoe dat si u behaghen?
Behaghen / Wouter / lieve vrient!
Die heren sijn so ontsient
Dat trouwe / ere en̄ scamelheyt
855[regelnummer]
Der heren hoven es ontseyt.
Ghierecheyt en̄ verradenesse mede
Houden daer al die stede;
Want een Iode of een cauwersijn
Soude vele willecomer sijn
860[regelnummer]
Ter heren hove die ghelt brochte /
Of die lenen of gheven mochte /
Dan een reyn baetseleer sonder blame
Die van Iherusalem quame
En̄ theylighe graf hadde ghewonnen
865[regelnummer]
En̄ heydenesse hadde al doer ronnen.
Wouter / sider dat heren lieten
De sceemele en̄ die verstieten /
En̄ haer ere niet en daden bewaren
Hen die vander eren comen waren /
870[regelnummer]
En̄ die felle knechte op hieven
Die alle scalcheyt connen brieven /
Die si brenghen ter heren oren /
En̄ si daer na wouden horen /
En̄ hen dat wijsheyt dochte /
| |
[pagina 167]
| |
875[regelnummer]
In dien dat ghelt in brochte /
En̄ si dat ghelt minden meer
Dan gherechticheyt en̄ eer /
En̄ om ongherecht ghenieten
Gherecht vonnesse achter lieten /
880[regelnummer]
En̄ niet en setten hare sinne
Om dat heylighe graf te winne /
En̄ wedewen ende wesen
Niet en holpen uter vreesen /
So sijn die heren met allen
885[regelnummer]
Aen der scande strijt ghevallen /
En̄ messen ghelucs en̄ eren.
Nu merct ane alle die heren
Die men in die werelt vendt
Hoese God plaeght en̄ scendt
890[regelnummer]
Aen macht / aen ere en̄ aen have /
Weder het si coninc of grave
Die ic u wel noemen soude bloet /
Maer des en es ghene noet.
Roef / cracht en̄ ghewout /
895[regelnummer]
Dat de heren van rechter scout
Over al souden berechten
En̄ scarpelijc daer over rechten
So waer datmense ghevreescht /
Des pleghen si al selve meest.
900[regelnummer]
Nochtan eest leelijc enen rechter
Dat hi nemer es of vechter /
Oft eneghe dinghe selve doet
Daer hi sijn volc af castijen moet.
En̄ om dat van ertrike
| |
[pagina 168]
| |
905[regelnummer]
De heren so cranckelike
Ter eren setten haren sin /
So roekender oec te min
Beyde riddren en̄ knapen /
Die ter eren en̄ ten wapen
910[regelnummer]
Haer leven souden keren
Hadden sijs danc vanden heren.
Wouden heren noch ghereyt
Ter eren hen setten en̄ ter miltheyt /
En̄ gheven goet en̄ onste
915[regelnummer]
Hem diet verdienen conste
Met doeghden en̄ met vromecheden /
Als Alexander en̄ Karle deden /
Noch so souden si vinden sciere
Beyde Roelande en̄ Oliviere /
920[regelnummer]
En̄ dat heylighe lant winnen
Daer God leefde en̄ starf binnen.
Si gheven haer goet ribauden /
Meestekren en̄ yrauden /
Om dat si haer ere souden uut draghen
925[regelnummer]
Over al daer si haers ghewaghen /
In elke stad en̄ in elc hof.
Maer dat dunct mi een cranc lof
Dat knechte en̄ boeven gheven;
Maer alse een reyn / eersam leven /
930[regelnummer]
Wijsheyt / doeght en̄ vromecheyt
Den man prijst metter waerheyt /
So es hi gheprijst met eren.
Men darf nieman hueren no leren
Sinen name te brenghene voert
935[regelnummer]
In hof / in dorpe noch in poert /
| |
[pagina 169]
| |
Die goet es / dats een ghemeyn spreken /
Hine darfs ghenen wisch wt steken;
Want ane den nest es saen vermoedt
Wat vogle datter inne broedt.
940[regelnummer]
God moete die lantsheren
Cortelike also bekeren
Datter in ligghe sijn ere en̄ sijn lof /
En̄ tfolc werde verblijdt daer of.
Nu hebbic dier waerheyt
945[regelnummer]
Vander heren state gheseyt.
|