Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.
(1869)–F.A. Snellaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 164]
| |
785[regelnummer]
Dan si waren wilen eer;
Want hen die vrouwen nu niet en scamen
Selker miden ende selker blamen /
Dat wilen grote scande hiet.
Antwordt mi nu yet.
790[regelnummer]
Wouter / het scijnt dat ghi
Gherne soudt begripen mi /
Mochti mi ghevenden bloet;
Maer des en es ghene noet:
Ic can noch meer schermslage /
795[regelnummer]
Al waert te doene noch .iij. daghe.
Nu hoert / Wouter / lieve gheselle /
En̄ verstaet dat ic u telle:
Wijfs nature / alse men leest /
Heeft oyt cranc en̄ broesch gheweest /
800[regelnummer]
En̄ onghestadech en̄ licht
En̄ op cranc fondament ghesticht;
Want sint de werelt yrst began /
Na dat ict versinnen can /
Plach men ye der overspele /
805[regelnummer]
Al en wasser niet so vele
Lichte alhier in desen aert /
Eer hier tsfolx so vele waert
In dese stat en̄ hier omtrent.
In Grieken ende in Orient
810[regelnummer]
Was overspel ghemeyne plaghe
Over .iijm. iaer van desen daghe.
Over leest Troyen altemale
Enten Spieghel ystoriale /
En̄ siet wat ghi vindt daer inne
815[regelnummer]
Vander vrouwen wankelen sinne.
| |
[pagina 165]
| |
En es phylosophe no poëte /
Noch ander meester hine wete
Te segghene vander ontrouwen
Der vrouwen ende der joffrouwen /
820[regelnummer]
Dat si wel te verstane gheven
In haren boeken die si hebben bescreven.
Ghi segt oec vander blamen /
Dats hen die vrouwen niet en scamen.
Die sijnre eren es ontspronghen
825[regelnummer]
Acht te min der liede tonghen;
Maer sijts seker en̄ gewes
Dat overspel nu ten tiden es
Also grote scande metten goeden /
Metten scamelen en̄ metten vroeden /
830[regelnummer]
Alst ye was hier te voren.
Al duncket u nu al verloren
Metten ghenen dies nu pleghen /
Hets den goeden altoes ieghen.
Aldus so heeft / dat wet wel /
835[regelnummer]
Oyt gheweest overspel;
En̄ meerre sonde / dat verstaet /
Die quaeder sijn en̄ noch also quaet /
Plachmen wilen noch also vele
Als men nu pleghet en̄ overspele:
840[regelnummer]
Dus en dorfdijs u niet beclaghen
Dat tfolc argher es in onsen daghen.
|
|