Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.

Hoe men wijsheit ghewinnen sal. C. X.

DIe wijs wilt sijn van sinne /
Moet ghestadech sijn daer inne
Onvervaert en̄ niet bedroeft:
Dats datter wijsheyt wel behoeft.
Metten wisen gherne gaen
En̄ haer leringhe wel verstaen
En̄ van allen ghewaghen /
En̄ van datmen twifelt vraghen /
Eest van jonghen / eest van ouden /
En̄ dat vromelijc onthouden

[p. 34]

 

Also wel van quaden als van goeden /

 

En̄ van sotten als van vroeden/

 

Op dat daer wijsheyt in leghet.

 

Dit es dat die wise man seghet /

895

Ghi sult altoes begheren

 

Die alre beste lereren

 

Fisiciene ende Surgyne:

 

Alse ghi wilt bi u te sine.

 

Die beste meester die men vint /

900

Elc van dies hi hem onderwint /

 

Suldi nemen tuwen rade;

 

Van elker const vroech en̄ spade /

 

So welken tijt dat ghijs

 

Behoeft in enegher wijs.

905

Een wijs man maect ons gewes

 

Dat een vroet meester beter es /

 

Beter zeere ghebeden en̄ gemiet

 

Dan een dwaes meester om niet /

 

En̄ een lelic wijf beter dan

910

Een wel scone / jonc / onwijs. Sot man

 

Hi doelt seere / des seker sijt /

 

Die tscone voert goede set teniger tijt.

 

En̄ wet oec dat si dicwile sneven

 

Die doude om dat nuwe gheven.

915

Dit es van allen consten gheseghet

 

Die men nu ter werelt pleghet.