Nederlandsche gedichten uit de veertiende eeuw van Jan van Boendale, Hein van Aken e.a.
(1869)–F.A. Snellaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 4]
| |
Op enen tijt luste hem das
Dat hi van huus woude tiden/
70[regelnummer]
En̄ hem verwandelen riden
Opten velde verre buten.
Sine woninge dede hi sluten
Allomme ende omme harde wale
En̄ liet daer in ten selven male
75[regelnummer]
Sijn wijf/ die hiet Prudentia/
En̄ sijn dochter/ alsic versta/
Die hi minde harde sere.
Doen dus henen was die here/
Quamen .iij. sijnre vianden
80[regelnummer]
Die met lederen al te handen
Ten vinsteren clommen in /
En̄ en spaerden meer no min/
Maer sloeghen die vrouwe jammerlijc /
En̄ sijnre dochter dies ghelijc
85[regelnummer]
Gaven si meneghe wonde /
En̄ lietense daer ter stonde
Ligghen ofte si doet waer /
Ende scieden also van hare.
Doen Melibeus thuus quam
90[regelnummer]
En̄ dese grote mort vernam
Maecte hi alte groet mesbaer;
Hi scoerde sijn cledere; hi trac sijn haer;
Hi suchte / hi weende / hi creet;
Sine hande hi te gader smeet /
95[regelnummer]
En̄ maecte alsulc mesbaer
Ofte hi uut sinen sinne waer.
| |
[pagina 5]
| |
Doen die wise vrouwe sach an
Dat onghedout van haren man /
Bat si hem met soeticheden
100[regelnummer]
Dat hi hem sette te vreden
En̄ hem selven en versloeghe niet.
So dit die vrouwe meer riet /
So haer man meer mesliet /
En̄ meer vermerde sijn verdriet.
105[regelnummer]
Doen beyde die vrouwe een deel bat
Tote haer man ghecist was. Na dat
Sprac si hem dus ane doe:
O dwaes man! en̄ waer toe
Meslati u dus zere
110[regelnummer]
Ieghen spoet en̄ jeghen ere?
Tempert u mesbare nu
Met wijsheden / dat radic u.
Den vroeden en bedarf niet
Dat hi swaerlike droeve yet;
115[regelnummer]
Want droefheyt en can bringhen in
Salecheyt noch oec ghewin.
U dochter sal van desen
Of God wilt / wel ghenesen;
En̄ ic achte dat si doet si /
120[regelnummer]
Nochtan en suldi daer bi
U selven niet al verslaenGa naar voetnoot1.
Senera doet ons verstaen /
| |
[pagina 6]
| |
Die vroede en verslaet hem cleen no groet
Om kindere noch om vriende doet.
125[regelnummer]
Metten selven mach hi verdraghen
Die doet van kindere en̄ van maghen
Dat hi sijns selfs doet verbeyden moetGa naar voetnoot1.
Ic hebbe liever / des sijt vroet /
Dat ghi den rouwe beghevet nu /
130[regelnummer]
Dan die rouwe begave u.
En̄ al woudijt langhe hanteren /
Ghine mochtes niet harderenGa naar voetnoot2.
Melibeus antwerde te hant:
Wie es alsulc in allet lant /
135[regelnummer]
Die soude / in dus danen doghen /
Sijn wenen begheven moghen?
Want onse Here Iesus Christus /
Om sinen goeden vrient Lazarus /
Hadde in den gheest droefhede
140[regelnummer]
En̄ traende metten oghen mede.
Daer bi en eest mi scande enghene
Dat ic om mijne dochter wene.
|
|