Buiten- eensaem huis- somer- en winter-leven
(1687)–Willem Sluiter–
AuteursrechtvrijStem: Iesu die u gedachtigh is. Of: Hoe lieflijck is my uw gesicht. Of: Aldus. Gy! hoor eens, hoe de Nachtegael,
Nu luide, dan met sachte tael,
Nu langhsaem, dan geswindt en ras,
Nu hoogh, dan laegh, zinght op zijn pas.
2. Geen toon en is schier in 't musijck,
Of sy vertoont hem te gelijck;
En, soo m'er maer te recht op let,
Komt alles wonder soet en net.
3. Of al 't gevogelt op sijn wijs,Ga naar voetnoot+
Een stemme geeft, in 't groene rijs,
Om saem te dooven haer geschal,
Het heeft by haer gesangh geen val.
4. Sy wint den prijs, als Koningin,
En lockt en tockt elck tot haer minn'.
| |
[pagina 106]
| |
Geeft sy haer maer eens ernstigh los,
Het klinckt terstondt door 't gantsche bos.
5. Zijn and're vogels in der nacht
Verstomt en sonder kracht of macht,
Sy houdt al even wacker aen
Met helle toonen uit te slaen.
6. Wie is 't die niet verwondert blijf,
Dat in dat klein' en slechte lijf',
Daer 't ieder een schier siet voor-by,
Soo groot een moet en sterckte zy?
7. O! dat ick oock dus los en vry,
Ga naar voetnoot+Van yd'le sorge waer als ghy,
O vrye blye Nachtegael!
Ick sorgh met u al menighmael.
Ga naar voetnoot+8. Doch waerom maeck' ick selfs my pijn?
Ga naar voetnoot+'k Hebb' meerder reen om bly te zijn,
Als ghy, o vrolijck beestje wel,
Ga naar voetnoot+Soo 'k Godt maer tot mijn toevlucht stell'.
9. Singh, Nachtegaeltjem na uw sin:
Ik stemm' alreede met u in.
Sa, laet uw hooren, rep uw keel;
Gy leert my met uw sangh al veel.
10. Uw lijf is on-aensienlick, maer
Uw stemme maeckt u openbaer:
Soo moet oock, in al mijn bedrijf,
Mijn geest uitmunten boven 't lijf.
11. Gy houdt van d'ed'le vryheidt veel,
Maer in bedwangh dwinght gy uw keel;
In 's weereldts woel en groot gedrangh
Houdt oock haest op mijn vreugt-gesangh,
Ga naar voetnoot+12. Gelijck gy meer van 't groene woudt
Als van gemuurde Steden houdt,
Soo gaet het hier oock meer, in 't still',
Dan in de Steden, na mijn wil.
13. Gy singht graegh in uw eige plaets,
| |
[pagina 107]
| |
Al isser niet veel prachts of staets;
Soo kan ick oock al in het mijn,
Hoe slecht het schijnt, best vroolijck zijn.
14. Gy singht met velerhande toon,
Nu sus dan soo, al even schoon;
Met reen soeck ick oock alles uit,Ga naar voetnoot+
Wat eerbaer is, en lieflick luit.
15. Al komt een Koeckoeck u ontrent,
Hy wordt haest aen sijn stem gekent,
Alsoo die 't goed' in ons bespot,
Wordt selver tot een dwaes en sot.
16. By nacht, als ieder slaept en rust,
Singht gy met even groote lust;
En 's nachts is Godt mijn lofsangh mee,Ga naar voetnoot+
Ik juich' hem op mijn leger-stee.Ga naar voetnoot+
17. Gy singht, en 't is u selfs een vreughdt,
't Is niet om loon, maer tot geneught;
Soo is mijn werck mijn hert en sin,
Of 't schoon geen weereldts goedt en winn'.
18. Als gy u oeffent in uw sangh,
Valt nimmer u de tijdt te langh;
De tijdt en vlijdt moet oock in mijn,
My nimmermeer verdrietigh zijn.
19. Verstand'loos beestje, singht en fluit,
En slaet dijn held're galmen uit;
't Verweckt in my tot Psalmen stof,Ga naar voetnoot+
My is niet soeter dan Godts lof.
20. Ik sal Godt loven t'aller stondt;Ga naar voetnoot+
Sijn lof sal steedts zijn in mijn mondt.
Mijn ziele sal haer meer en meer
Van blijdtschap roemen in den Heer.
21. 't Sachtmoedigh volck sal 't sonder nijdt
Aenhoren, en, geheel verlijdt,
Den Heer met my verheffen t'saem,
En steedts verhogen sijnen Naem.
| |
[pagina 108]
| |
22. Men singe met verstandt en geest:
Die toon gelt by Hem allermeest,
En klimt hoogh na des Hemels sael,
Meer dan 't geluit der Nachtegael.
|