Buiten- eensaem huis- somer- en winter-leven
(1687)–Willem Sluiter–
AuteursrechtvrijStemme: Als 't begint. Staet op, mijn Bruid, die ick beminne,
Staet op, mijn schoone, mijn vrindinne,
En kom met blijdtschap dienen my.
| |
[pagina 104]
| |
 Want siet, de winter is voorby.
2. Uw kruis-plas regen is verdwenen,
Hy is door my gegaen al henen:
Elck dinck vertoont nu heel verblijdt
Een geestelicke Lente-tijdt.
3. De bloesems, ja de geur'ge bloemen
Van die mijn Naem vrymoedigh noemen,
Die worden nu aen yeder kant
Ter rechter tijdt gesien in 't lant.
4. De soete Mei-tijdt om te singen
En als van blijdtschap op te springen,
Met volle krachten nu genaeckt,
Op dat gy eens uw treuren staeckt.
5. De tortel-duif, die staegh getrouwe
Haer gaeiken bleef in smert en rouwe,
Met vreught in onse landen singht,
Soo dat het in ons' ooren klinght.
6. Ia mijn geplantte vijge-boomen
Haer jonge vijghskens voort doen koomen
En mijn wijn-stocken riecken t'saem
Van jonge druifkens aengenaem.
7. Staet op, mijn Bruidt die ick beminne,
Staet op, mijn schoone, mijn vriendinne
En komt met blijdtschap dienen my.
Geniet mijn gunst, van smerten vry.
8. Mijn Duive, die vol vrees en sorgen
Waer 't in een steile plaets verborgen,
En in der rotsen kloven saett',
Komt en vertoont my uw gelaet.
9. Ick heb na uw gedaent verlangen,
Die soo met tranen is behangen,
Doet my vry hooren uw geschal,
Onnoos'le Duive sonder gal.
| |
[pagina 105]
| |
10. Om uw geloov' en ware boete
Is uwe stemme my seer soete,
En lieflick is my uw gedaent,
Hoewel sy is soo nat bestraelt.
|
|