Buiten- eensaem huis- somer- en winter-leven

Waerschouwinge voor luiheid, door het voorbeeold der Mieren.

Stem: Psalm 91. Die in Godes bewaring sterck. Of: Aldus.

1. Gaet tot de mier, dat kleine dier,
3. En wordet wijs, hoe dat uw' spijs
2. Gy luy-aert: siet haer weegen,
4. Behoort te zijn verkreegen.
Geen Over-heer, die door zijn leer
Haer iets beveel' of wijse,
En heeft zy, maer siet nochtans haer

[p. 86]

 

 

Versaem'len hare spijse.

 

 

 

2. Sy gaet met vlijt in somers tijdt

 

Haer broodt in d'ooghst bereiden,

 

Haer spijs sy gaert, dat s'onvervaert

 

Den winter mach verbeyden.

 

Hoe lange doch sult gy u noch

 

O luyaert leggen neder?

 

Wanneer sult gy van sluimery

 

En slaep eens opstaen weder?

 

 

 

3. Een weinigh slaep met luy gegaep,

 

Handt-vouwen, en gesluimer,

 

En steeds aen weer te leggen neer:

 

Wat denckt gy, o versluimer.

 

Eer gy u hoeft, sal d'arremoedt

 

Snel als een wand'laer komen:

 

't Gebreck komt an gelijck een man

 

Die 't schilt heeft aengenomen.