Ik zal zingen om de zon te laten opkomen
(1991)–Michaël Slory– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 142]
| |
[pagina 143]
| |
Portret van een vrouwI
Opnieuw haar portret,
haar ogen.
Kunnen die zo bedrieglijk zijn?
De tijd is voorbijgegaan.
De pijn is mij gebleven.
II
Hol van de nacht.
Het gehinnik
van de paarden,
met nadruk.
De angst, de kou.
De vurige maan.
Te laat begreep ik
dat ik van haar hield.
|
|