Ik zal zingen om de zon te laten opkomen

(1991)–Michaël Slory– rechtenstatus



[pagina 67]
Solidariteit met een Vietnamese Vierkant sloeg het gezicht naar de hemel. Geen enkel volk verdraagt knechtschap, o dood. En ik denk niet eens aan orkanen op drift - de volkswil. Dit meisje weet al dat ze moet vechten, koel, berekenend, met een geweer dat niet mist. Ook niet als je gewond neerzinkt op je knieën. Ook niet als je beseft dat het wapenarsenaal van Johnson onuitputtelijk is. Niet het oorlogsrumoer maar de mens. Niet de talloze oorlogsschepen in de mist, want die zullen verdwijnen zodra de zon opklimt. Onze stellingen zijn onneembaar.