Verzamelde gedichten. Deel 2

[p. 349]

X
Herdenken

[p. 350]

Herdenken

Dezen winter is 't gekwelde weer
Niet tot rust gekomen: door de boomen
Trok de storm, in onophoudlijk stroomen
Sloeg het leger van den regen neer.

't Licht heeft afscheid van het land genomen
In een vale bui en keert niet weer.
Men denkt soms aan een warm zuidlijk meer
Waar 't geluk woont, maar kan niet ontkomen.

En ik vind dat het zoo blijven moet:
Grauw, zoo wordt de dood met warmte ontmoet,
Doet het denken aan zijn komst geen zeer;

Wel het denken dat denzelfden dag
Voor een jaar aan 't meer ik bij haar lag...

Nu staat de aarde op dezelfde plek,
Maar 't azuur is hol, de zon een vlek,
En ikzelf de schim van toen, niet meer.