Verzamelde gedichten. Deel 2

[p. 210]

Andina

De zon werd door de tanden van de Sierra
Tot bloedig avondrood uiteengezaagd,
En een carimba blies het Miserere;
Om Christus niet, om de' Inca werd geklaagd.

Voor de oude hutten kwamen kleine vlammen,
Zoo flakkrend als te sterven neergezet.
Daarop weeriepen quena's van de kammen
Voor 't avondrood, nu donkerviolet.

En andren antwoordden, diep uit het dal;
De Indianen bogen stug de hoofden,
Den nacht tot teeken dat zij nog geloofden
Dat met de zon eens de Inca keeren zal.