Verzamelde gedichten. Deel 2

[p. 63]

[De vlinders fladdren gejaagd]

DE vlinders fladdren gejaagd,
Als blaadren los van het hout;
Voor het eerst in het gele gewaad
Loopt mijn lief door het woud.

Ze ziet ze en wil ze teeknen
Voor onze herinnering:
Bij paren neergestreken
Op geurende trossen sering.

Ik zie bedroevend hoe ze
Geuren en schemerschijnen
Voor vergetelheid wil behoeden
Met kleuren, stippels en lijnen.

Opeens ziet ze 't zelf en weent treurend
Over den machtloozen zwier,
Haar tranen vegen de kleuren
Van haar wangen en 't rijstpapier.

Dat komt er van als men 't vluchtigst'
Wil teekenen en bewaren;
De feeën zijn niet het schuchterst,
Neen, tinten en vlinderparen.

[p. 64]

 

Zoo heeft ze haar schoonheid bedorven

 

En onze stemming verstoord;

 

Wij loopen uiteen verzworven

 

Waar wij wandelden saam bekoord.

 

 

 

(Tsjang Pi)