Dagboekfragmenten 1940-1945

Tramconducteur, 39 jaar - Rotterdam
6 April 1945, Vrijdag

- Ik ben wat later opgestaan want het was flink koud vandaag. Om 10 uur even naar de Oudedijk gewandeld om een paar boeken te huren. Ik loop op straat te tollen, en lijk wel een dronken vent. Ik heb nog wat tekenpapier en een fleschje O.I. inkt te pakken gekregen zoodat ik wat kan teekenen. Gree heeft om 14 uur weer haar portie van het Roode Kruis gehaald. Dit was de 4e verdeeling en ze kreeg 3 halfjes brood, een half pond volle melkpoeder en een ½ pond havermout. We hebben dus ons maal gedaan met lekker wit brood maar deze keer met een smeerseltje, dus zonder boter en kaas. We hadden echter niets anders dus was het al vroeg opgegeten en hadden we weer honger toen we naar bed gingen. Vanmiddag is Gree weer kolen gaan zoeken, ze heeft een volle emmer meegebracht. In die tusschentijd zijn Rien en Wil naar de centrale keuken geweest die hadden dus weer een volle buik. Voor

[p. 558]

ze naar bed gingen heeft Gree nog een bordje havermout met volle melk gekookt. Truus bracht vandaag alleen wat aardappels en ook een zakje gerstbloem. Er zijn vandaag geen bijzondere bonnen bekend geworden. Gree heeft één ons rundvet wat ze nog te goed had bij de slager gehaald.

7 April, Zaterdag

- Het is te gek om los te loopen maar het is toch gebeurd, volgende week wordt het broodrantsoen weer verlaagd en nog wel met terugwerkende kracht zoodat we het dan 1 week zullen moeten doen met 1 zegge en schrijve één halfje brood of 400 gram dus per dag 1 boterham. Daarbij komt nog dat ik nog niets gehoord heb van de extra rantsoenen die voor me aangevraagd zijn zoodat ik, als er geen redding komt, het ergste vrees. Vandaag zijn we al begonnen, ik heb nog maar de helft gegeten van hetgeen ik anders at en daar was nog roode Kruisbrood bij. Het zal nog minder moeten worden. Het eenige middel is dat ik in bed blijf. Nu ben ik om 10 uur opgestaan en om 19 uur er weer in. Gree houdt me gezelschap. Ze lag tenminste ook om 19 uur. De jongens eten zoveel mogelijk soep in de gaarkeuken. Truus doet ook haar best, ik kreeg een prakje en 2 boterhammen. Gree heeft bonnen ingeleverd voor de 6e roode Kruis uitreiking. Ook heeft ze weer een paar emmertjes kolen gezocht. En ik zit maar thuis en ben niet in staat om haar te helpen. Om de honger te stillen eet ik maar gekookte biet. Ons avondmaal bestond uit 7 bietenkoekjes. We hebben 1 KG. rotte winterpeen gekocht voor ƒ2,50 en eten morgen hutspot. Brrr ... wat heb ik een honger!!! en Gree ook.

8 April, Zondag

- Wat het eten betreft zag het er vandaag niet zoo mooi uit. Maar in de loop van de ochtend kwam er alweer redding. Truus (het is eeuwig Truus die helpt) bracht 5 boterhammen met vleesch en nam Rien mee, dus die bofte, in plaats van gore soep, best eten. Wil heeft toen met ons meegegeten van wat hutspotsoep. Vanavond kreeg ik nog een spinazieprakje. Toch voel ik me zonder extra rantsoen en daarbij nog verlaagd gewoon rantsoen erg onbehagelijk. Ik weet niet of mijn lichaam nog opgewassen zal zijn tegen die nieuwe hongerkuur en ik mag toch niet vetwachten dat Truus me alleen kan helpen. Ze doet anders het uiterste. Morgen gaat ze b.v. weer probeeren of ze iets van Ds Veldhuizen voor me gedaan kan krijgen want ieder die lid van een kerk is wordt geholpen.

[p. 559]

Waar ze het vandaan halen mag god weten, maar al die kerkgenootschappen of ze nu protestant, gereformeerd, katholiek of wat ook zijn, ze beschikken over meer eten dan de erkende rijksinstanties en distributieorganen. Corrie bracht 2 K.G. spinazie, dat is alvast voor morgen en ook is ons nog wat eierstruif toegezegd van de keuken, als Gree dat meebrengt zijn we alweer een dag gered.

9 April, Maandag

- Mooi, helder weer maar barbaarsch koud. Rien kwam vanmorgen huilend van de kou naar binnen. Ik ben tot 11 uur in bed gebleven daar is het nog het beste want nu ik nog maar 2 dunne boterhammetjes krijg voor m'n ontbijt zou ik toch niet weten waar ik moest kruipen van honger en kou. Gelukkig krijgen we elke morgen een paar schepjes soep extra. Vandaag was er een extra verrassing, het keukenpersoneel (en ook wij) kregen een stuk bevroren eierstruif voor ƒ3,- een portie Van zoowat 20 eieren. (We hadden vandaag echter zoo weinig eten (alleen een bord spinazie met bieten, de jongens aten niet eens alles op al staken ze de moord van de honger) een kostje wat nu niemand door z'n keel zou kunnen krijgen) dat we de grootste) vandaag hadden we echter weinig te eten. B.v. voor de heele middag en avond niet anders dan 2 K.G. spinazie en met wat bieten, wat bijna niet te eten is zóó onsmakelijk is het.

Ik kan er vanavond gewoon m'n hersens niet bijhouden en daarom begin ik de bladzijde nog eens opnieuw. We hebben dus 20 bevroren eieren gekocht voor ƒ3,-. Een buitenkansje dat ons vandaag alweer uit de allerhoogste nood heeft gered. We hadden nl. buiten onze 2 boterhammen ontbijt en de weinig voedzame keukensoep niet anders meer dan een beetje bieten en 2 KG spinazie. Nu is dat misschien erg gezond, maar er zit in 't geheel geen voeding in en daarbij is het zóó waterig en onsmakelijk dat Gree en de jongens niettegenstaande ze groote honger hadden er maar een klein beetje van konden eten. Tot overmaat van ramp, gingen de jongens na dat maal om een uur of 17 nog even buiten spelen. Wij zaten voor het raam met onvoldane magen en we wisten dat ook de jongens nog honger moesten hebben. Toen liep er een jog van een jaar of 4, 5 (het zoontje van een stel zwarte zwendelaars) op straat met in de ééne hand een groote winterpeen en in de andere een doorgesneden halfje brood (hoe bestaat het goosjezus dat zulke stomme menschen in deze tijd zooiets doen of toelaten) waarmee hij natuurlijk al dat

[p. 560]

grut wat daar aan het spelen was de oogen uitstak. Wil stond zoo zielig naar al dat lekkers te staren, dat Gree nijdig werd en uit baloorigheid, 4 dikke boterhammen sneed, een flink stuk struif bakte en zoodoende het grootste deel van het voor morgen bestemde rantsoen verdeelde. Hierna zijn we toen maar gelijk in bed gekropen, al was het nog geen 19 uur. Van Truus een prakje capucijners gehad. Rien en Wil gaan deze week 's middag's naar school van 14 tot 16 uur. Ze gaan nu 's morgens samen naar de keuken want als ze uit school komen is het te laat. Van de oorlog hoor ik maar weer weinig positief nieuws. De canadeezen schijnen echter in het Noord Oosten parachutisten te hebben neergelaten.