Dagboekfragmenten 1940-1945

[p. 478]

Ingenieursvrouw, 42 jaar - Alblasserdam
24 December 1944

- Het is maar goed geweest, dat wij verleden week ons kerstdinertje al vast gehad hebben met Cor en Poul. Want gisteren zijn er zulke ernstige dingen gebeurd, dat we nu alles behalve in een kerststemming zijn. Gisteren, 23 Dec. moest 't laatste moffen schip van stapel loopen en dat moest dan onafgemaakt versleept worden, waarsch. over de wadden (met dit lage water + Oostel. wind??) naar D.land. Vorige week bleef 't schip zitten, omdat er geen deugdzaam vet en groene zeep voor aanwezig waren. Maar dat hebben de moffen nu geleverd en hij liep toen vlot te water. Er was nogal wat belangstelling van moffen zijde: de ortscommandant, Rudi, + zijn satellieten en nogal wat off. uit Dordt. Alles verliep nogal vriendelijk. Na afloop trok de directie zich terug in de directie kamer en de Dordtsche o ff. gingen ook terug. Alleen Rudi bleef + zijn ondergeschikten rondneuzen en opeens gelastte hij eenige arbeiders, om ergens te gaan graven en ... daar kwamen 2 vaten benzine te voorschijn! Toen begon de misère. Gelukkig hadden Henk en Jan Kees de werf juist verlaten, toen dat gebeurde. Er werd een baas geroepen, of die ervan wist en of er nog meer begraven was. ‘Nee, bij mijn weten niet’, zei de man. Klets, daar kreeg hij een vuistslag in 't gezicht, van Rudi! Toen de onderbedrijfsleider v d werf. Die gaf ook een ontkennend antwoord en werd tegen den grond geslagen met 3 tanden door zijn lip! Toen moest Frans Rauwenhoff komen. Ook dien werd een blauw oog geslagen en hij werd meteen gevankelijk weggevoerd, zit nu in een vieze cel onder 't gemeentehuis, waar al 't rapalje ook opgeborgen wordt. Gelukkig heeft Johan Christiaan voor lakens en een sloop gezorgd. Enfin, gisteren leek 't hiermee afgeloopen, maar 's middags kwam Rudi wéér op de werf en hij rook toen naar sterken drank bovendien. En toen begon hij ruzie te maken met den Heer van der Gaag, dat er nog meer benzine in den grond zou zitten.

Bij ontkenning sloeg hij Van der Gaag in 't gezicht, maar Van der Gaag liet dat niet op zich zitten van dat jonge ventje en sloeg terug! En toen is Van der Gaag bont en blauw geslagen door de moffen op bevel van Rudi! Is 't niet vreeselijk? Rudi trok zijn revolver en Van der Gaag moest mee 't terrein rond en telkens als Rudi iets verdachts meende te zien en om inlichtingen vroeg, duwde hij Van der Gaag de loop van zijn revolver in de hals! Welk een behandeling!

[p. 479]

Dat is zeker hun ‘Kultur’? En dan moet je weten, dat Van der Gaag als majoor de marine dienst verliet, nu 65 jaar is en zich zoo moet laten behandelen door een luitenantje van 28 jaar! 't Slot was, dat ook Van der Gaag gevangen genomen werd en nu samen met Frans opgesloten zit onder 't gemeentehuis. De moffen barsten van 't eten - er zijn deze week o.a. 100 weinachts Stollen voor hen gebakken - maar hun gevangenen geven ze totaal niets. Dus heb ik gisterenavond een pannetje zuurkool en cigaretten voor hen gebracht en vanmorgen om kwart vóór 9 was ik er al weer met hun ontbijt; een thermosflesch thee + suiker en gesmeerde boterhammen, kant en klaar. Maar nu wil Willy van der Gaag alles verder verzorgen. We helpen anders allen wat mee, vooral met brood, nu 't rantsoen zoo schaarsch is en Frans' bonnen uit R'dam hier ongeldig. En verder heeft Rudi gezegd dat hij na de kerstdagen met onze machine fabriek zal beginnen. Nu zal hij daar wel geen benzine vinden - want dat is 't artikel, waar hij tuk op is en waar hij overal naar zoekt - maar er is allicht iets anders te vinden en dan vrees ik voor Henk, want die is daar de chef. Bovendien is Henk nu de hoogste in rang, nu de directie gevangen gezet is. En hooggeplaatsten vinden ze heerlijke slachtoffers, om hun woede op te koelen.