moffen stommelden net de trap af. Ze vertelde dat gisteravond de ‘post’ in beslag was genomen door de Feldgendarmerie op de veerboot en dat er nu natuurlijk geen sprake was van doorwerken. Een paar mensen van de P.T.T. waren gearresteerd, maar of er enig spoor bestond, moest nog worden afgewacht In ieder geval was het 't beste om wat voorzichtig te zijn en desnoods even te verdwijnen. Zelf bleef ze thuis - alles was verdwenen en ze zou me wel op de hoogte houden. Toen verdween ze weer op haar rammelend fietsje. Zo ben ik maar vertrokken en heb voor een paar dagen onderdak gezocht hier bij ‘Tante B.’ op de boerderij. Ze was erg hartelijk en heeft me uiterst gastvrij ontvangen. Alleen Ankie en Jaap V., die hier vandaag ook is, weten, dat ik hier ben. Ik kan niet zeggen dat ik nu angst gevoel - even vanmorgen, bij het horen van de tegenslag ben ik geschrokken en zag in een flits voor me, wat er misschien kon gebeuren als het spoor ongelukkigerwijze eens deze kant uitwees. Maar dat heeft niet lang geduurd - ik ben van nature niet heldhaftig, weet op geen stukken na, waartoe ik al of niet in staat zou zijn, als ik in nood kwam te verkeren, maar er is één ding, dat ik me door alles heen, telkens weer tracht voor te houden: ‘Ofschoon mij een leger belegerde, mijn hart zou niet vrezen; ofschoon een oorlog tegen mij opstond, zo vertrouw ik hierop; want Hij versteekt mij in Zijn hut ten dage des kwaads, Hij verbergt mij in het verborgene van zijn tent - Wees sterk en Hij zal Uw hart versterken!’ - Ik heb deze woorden de laatste weken telkens weer gelezen en ik weet dat juist ‘ten dage des kwaads’ en daarin leven we nu, niet vermoede krachten in ons wakker kunnen worden door het geloof in Hèm, die ons allen en ook mij hier op dit eenzame plekje, geeft wat we juist nù nodig hebben.
Het lijkt hier nog zo'n veilig plaatsje op deze stille rustige boerderij bij de warm-hartelijke en innerlijk beschaafde mensen, die me nu zo gastvrij hebben opgenomen. Het is wonderlijk, dat hier nog geen soldaten zijn ingekwartierd, terwijl ze toch alle afgelegen boerderijen kunnen vinden en overal binnentrekken. Hier heerst nog een rust en een intieme sfeer in dit kleine gezin van vader, moeder en 3 jongens, die weldadig aandoen na de spanning van de laatste tijd. Vanavond al vroeg werden de blinden gesloten, het licht aangeknipt en zaten we in de kleine keukenkamer met ons zessen om de tafel - ik heb voor Juffr. M. gebreid, een paar wanten van schapenwol voor Wim, de oudste, we hebben op de bekende uren
Auteursrechtelijk beschermd