Dagboekfragmenten 1940-1945
(1954)–T.M. Sjenitzer-van Leening–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 256]
| |
Ze laten bommen vallen op de omgeving van het Marconiplein. Ik moet even naar het Westen, om distributiebescheiden weg te brengen want ik heb een pak nodig en Gree gordijnen. Ik ga na het veilig signaal op stap en neem Rien mee, maar zooals gewoonlijk na luchtalarm worden de trams bestormd, ik kon dan ook niet verder dan het Hofplein, daar zie ik de rampzalige gevolgen van het bombardement, vrachtauto's vol gewonden en dooden, moeders met kinderen en een haastig gemaakte bundel kleeren, die een heenkomen zoeken, werklieden die huilen als kleine kinderen. Ik krijg er genoeg van en ga weer naar huis. In het westen is een zware brand te zien. De stemming gelijkt veel op die van Mei 1940. Om 1645 weer luchtalarm, nu krijg je het heelemaal te pakken ik verrek weer van de kou, Gree wordt nijdig en de jongens lastig, dat zijn zoo van die verschijnselen die er bij hooren. Om de zaak compleet te maken gaat het gas uit en een uurtje later geeft ook de waterleiding het op. Als ze zoo beginnen is Rotterdam weer gauw een krankzinnigengesticht. De brand is om 20 uur zoover verminderd dat we in Kralingen de rook niet meer zien wel dwarrelt er nog steeds verbrand papier neer. De waterleiding hervat weer gauw z'n functie maar het gas brandt alleen tusschen 17 en 18 en wordt daarna weer afgesloten. We hebben vanavond dan ook maar op de electrische kachel een pannekoek gebakken van havermout en water. Ik ben na 15 uur niet meer naar buiten gegaan en weet dus niet wat er precies is gebeurd maar het uit gesjouw met werklieden in auto's en vrachtwagens met roode kruisvlaggen kun je wel opmaken dat er een omvangrijke ramp heeft plaats gehad. Er staat een flinke Westerstorm. |
|