Een weinig van het andere

[p. 137]

[In de schaduw woont nog koelte]

In de schaduw woont nog koelte
de straten zijn beweeglijk als een jonge rivier
ik gebruik koffie en een pancito
voor 2 ½ peso
loop met een adios de straat in
op het trottoir mis ik de kinderen
op navelhoogte, van gisterenavond
de een beschuitdun met haar zusje op haar schouders
een ander nog pas acht, rokend
allen bedelend
señor regala me un peso por favor
ze kijken je aan, betasten je, strelen je
houden je lichtelijk en nadrukkelijk vast
geef je, de groep zwelt onrustbarend aan
geef je niet, ze zwaaien ongehinderd af
gaan over tot de orde van de nacht

9 uur op het rooster slapen twee kinderen
met opgetrokken knieën,
de zon brandt in hun gezicht
de zon tekent hen smalle schaduwen
in de hals, tussen de vingers, om hun lichaam
iedereen loopt de kinderen langs
de politie haalt ze niet op,
geen vlieg verstoort hun slaap
vervuild, in hun vale pakjes merken ze niets

en de koffie daalt en stijgt
de peso deint mee als een barco gehoorzaam
colombiaanse koffie
gewogen door de eerste en de tweede wereld
boven Medellin philipsen de lichten
de gringos beheersen de banken, toornend

[p. 138]

 

boven de krotten en de hoerenbuurten veraf.

 

elke steen vormt een vlammende aanklacht

 

mijn vriend heeft wallen onder zijn ogen

 

van honger, van slaap, een futurose

 

een jongen verkoopt ons zijn loteria niet

 

wanhopig scheldend trapt hij zich de straat in

 

een kind tikt tegen mijn arm

 

bedelt om de resten van het middageten

 

wij drinken melk

 

hij verzamelt bij anderen in een Batadoos

 

vlees, njoeka, rijst, frijoles, aardappelen

 

hij zit aan een restje mee, verdwijnt

 

is weer naast en ver van ons, bedelend, zoekend

 

beneden wacht hem zijn moeder met een zeepdoos

 

het vervuilde kroost naast haar hunkerend

 

 

 

in de zon liggen nog steeds mijn kinderen

 

de zon die de ongerechtigheid exposeert

 

de zon die aperte leugens aan het licht brengt

 

de zon gehoorzaam schrijdend aan de hemel

 

op 1500 m hoogte bij 18^o C.

 

 

 

Hier is Medellin damas y caballeros

 

hier het grote Colombia verbonden met een konkordaat

 

aan Rome

 

hier een prachtig volk, geketend in een honds conservatisme

 

volgzaam, gehoorzaam op traditionele wijze

 

en op de bergen plukt de campesino

 

de koelrode koffie met een cheese voor de reklame;

 

in de povere barrios, de nauwe straten der stad

 

in de vervuilde vunzige, koude krotten

 

plukt de dood de kinderen in hun weelderig spaans

 

en wie weet de bloedloze moord midden de dag

[p. 139]

 

Hier is Medellin

 

het grote Colombia

 

verbonden met een konkordaat aan Rome

 

hier is Medellin

 

het grote Colombia,

 

de koffie in de pockets der rijkaards!