Het boeck der kuskens

[p. 22]

Het XIIII. kvsken

Bij Douza

Wat wilt ghij mij dit montlijn root,

Waer toe deez lipkens bieden?

Lipkens, wiens vlam mij brenght ter doot,

O wreed', en weerd om vlieden:

Iae harder dan een harde weer

In marmer ofte klippen.

Vw kuskens ick niet en begheer,

Noch tdrucken met de lippen.

Zoud' ick dit keij gepoes zoo groot,

Of moddermuijlen achten;

Twelc mij zo dick brenght inden noot,

Iae bijnae doet versmachten?

Als ick tegens mijn navel heet

Mijn Middelpols voel kloppen,

En heel verwoet, van dijn nachtkleet

Doorboren al de noppen?

En datmen al mijn zeenen ziet

Deur ijdel brandt verdwijnen.

Aij mij, waer heen? dat ghij wechvliet?

Brenght mij in swaerder pijnen.

Wlaer wilt gij heen? ach troost, keert weer,

Ten zal u doch niet rouwen,

En wilt mij niet dit montlijn teer,

Om een seghxwoordt, onthouwen.

[p. 23]

 

Het is mij leet, en zij bereijt

 

T'herroepen mijn quae taele:

 

Te kussen u mij zeer wel greijt.

 

Vergheeft t mij mer dit maele;

 

En keert weerom: O niet hart t'hans

 

Als marmer (zoo ick waene)

 

Mair zachter dan t' march van een gans,

 

Iae pluijmen van een swaene.