Het boeck der kuskens

[p. 19]

Het XI. kvsken. Sonet.

Bij Douza

Dat ick poes al te vet, oick kussend' all te veel

Conkoveletkens maick, moet ick tot meermael hooren:

Iae werd gewaerschout dick, dat in zulx de Doctoren

Van Leûven zijn ontsticht, al waert maer malle Ceel.

Zal ick, int zoenen dan, naer yeders mans gequeel

Mij moeten draegen (laes): ick, die in u verloren

Zelf mij deurt kussen vynd: iae in deez mein te smoren

En waer, oft wie ick zij, vergheten heb geheel?

Zulx horende mijn troost, een druxken met haer lipkens

Flux mij gegheven heeft; zulx onder Venus slipkens

Mars te doen rijzen plach: en met een kort vermaen

Half lacchende gezeijt: Wat ist dat ghij u stooten

Wilt, aen eens yeders klap, oft u zulx trecken aen?

Voor mijn gerecht alleen deez zaick moet zijn beslooten.