Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

[II Ad Thessalonicenses]

[Proloog]

Dese ander epistel scrijft die apostel ad Thessalonicenses, daer hi die irste toe screef, ende doet hem hier in kondich vanden leesten tiden ende vanden weder zake Antikeerst, ende seyndede hem van Athenen bi Tytum ende Onesimum, sijn discipulen. Dit is sijn maniere inden voertgange: irst groet hi se, daer nae danct hi Gode van oeren dogheden, dan maent hi se tot lijdsamheyt

[fol. 110v]

ende toe volstandicheyt, daer nae seyt hi, hoe dat Antikeerst comen sal voer ons Heren toecoemst, ende bewiset somighe teykene van Antikirst, al ist bedectelic, ende hoe dat hi verslaghen sal werden. Biden eynde berispet hi die ledighe ende bidt die goede, al vermanende dat si inden begonnen goeden werken vast voert gaen.

Hier gaet uut dat prologus ende die ander epistel ad Thessalonicenses beghint.

I

Paulus ende Silvanus ende Thimotheus ontbieden der kerken van Thessalonica in Gode, onsen vader, ende den Heer Ihesu Cristo: ju si gracie ende vrede van Gode, onsen vader, ende den Heer Ihesu Cristo.

Brueders, wij sijn sculdich altoes Gode te dancken voer ju alsoe alst oec werdich is, want u ghelove wasset op ende die mynne eens yeghelics van u allen overvloyet in onderlinghe, alsoe dat wij oec selve vorvrouwen in u inden kerken Godes omme uwer ghedoechsamheyt ende om tbeholden ghelove in allen uwen vervolghinghen ende tribulacien, die ghi lidet tenen exempel des gherechtighen oerdel Godes, op dat ghi werdich ghehadt moghet werden inden rike Godes, daer ghi oec om lidet, want het is gherechtich voer Gode den ghenen die u drucken, drucke weder te gheven ende u, die ghedruct wert, rust mit ons inder apenbaringhe vanden hemel des Heren Ihesu mitten enghelen sijnre moghentheyt, inder vlammen des vuers wrake ghevende den ghenen die Gode niet en kenneden ende die den ewangelie ons Heren Ihesu Cristi niet ghehoersam en hebben gheweset, die ewighe pinen sollen liden inder verdoemnisse vanden aensicht des Heren ende vander glorien sijnre moghentheyt, als hi comen sal om gheglorificeert te wesen in sinen heylighen ende wonderlic te werden in allen den ghenen die ghelovet hebben, want onse ghetughe over u ghelovet is in dien daghe.

Ende altoes bidden wij voer u, dat onse God u moet werdich rekenen sijnre roepinghe in dien daghe ende vervullen moet alle goetheyt des willen ende dat werc des gheloven inder doghede, op dat die name ons Heren Ihesu Cristi in u verclaert moet werden ende ghi in hem nader gracien ons Godes ende des Heren Ihesu Cristi.

II

Brueders, wij bidden u bider toecoemst ons Heren Ihesu Cristi ende onser vergaderinghe in hem, dat ghi niet haestelic beweghen en wert van uwen sinne noch verveert en wort, noch overmids gheest noch overmids leringhe noch overmids epistolen of si van ons gheseynt ware, recht of die dach des Heren aenstaende weer. Nieman en bedrieghe u in enigher wijs, het en sij dat irst een afsceydinghe come ende gheapenbaert worde die mensche der sonden, die zone der verdoemenisse, die contrarie is ende verheven wort boven al dat God ghehieten is of dat gheoeffent wort, alsoe dat hi inden tempel Godes sitte, hem vertoghende recht of hi god ware.

En ontholt ghijs niet, dat ic u dese din\ghen

[fol. 111r]

seyde, doe ic noch bi u was? Ende watter nu hindert, weet ghi, dat hi in sijnre tijt gheapenbaert wort. Want die heymelicheyt der quaetheyt die werct nu alsoe zeer, op dat die nu holdet, dat holde hent hi vanden middele worde ende dan sal die bose gheapenbaert werden, welken die Here Ihesus verslaen sal mitten gheeste sijns mondes ende sallen destrueren mit verlichtinghe sijns toecoemst, den ghenen wes toecoemst is nader werkinge des viants in alre moghenheyt, ende in teykenen ende in loghenachtighen wonderen, in alre verleydinghe der boesheyt den ghenen die verloren werden om dat si die minne der waerheyt niet en ontfinghen, dat si beholden worden. Daer om sal hem God seynden werkinghe der dwalinghe, dat si der loghene gheloven, op dat si alle veroerdelt werden, die der waerheyt niet en gheloveden, mer der boesheyt gheconsenteert hebben.

Gheminde bruders van Gode, wij sijn altoes sculdich Gode danc te doen voer u, om dat u God uutvercoren hevet die irste vrucht te wesen inder salicheyt, in heylicheden des gheestes ende inden ghelove der waerheyt, in welken hi u oec gheroepen hevet overmids onsen ewangelien in vercrighinge der glorien onses Heren Ihesu Cristi.

Brueders, staet aldus ende holdet die settinghe die ghi gheleert hebt, het si overmids yeghenwordigher leer, het si overmids onsen brieven.

Mer onse Heer Ihesus Cristus selve ende God, onse vader, die ons minnede ende ewighen troest ghegheven hevet ende goede hape inder gracien, moet u herten vertroesten ende starc maken in allen werke ende goeden woerde.

III

Brueders, voertmeer bidt voer ons, dat die ewangelie Godes moet lopen ende vorclaert moet werden, alsoe oec bi u, ende dat wij vanden onghelatenen ende quaden menschen verloeset moeten werden, want dat ghelove en is alre menschen niet.

Mer die Heer is ghetruwe, die u starc maken sal ende vanden quaden behoeden. Brueders, wij betrouwen van u inden Heer, dat wij gheboden hebben ende ghi nu doet, dat ghijt oec doen solt.

Die Here moet uwe herte stueren inder minnen Godes ende in der ghedoechsamheyt Cristi.

Brueders, wij kondighen u ende verbieden inden name ons Heren Ihesu Cristi, dat ghi u aftrecket van elken brueder die ongheordinerlic wandert ende niet nae der settinghe die si van ons ontfanghen hebben. Want ghi wetet selve, hoe dattet behoert ons te volghen, want wij en waren niet onrustich onder u noch en aten tbroet van nyeman te vergheves, mer in arbeyde ende in moyenisse werkende nacht ende dach, op dat wij nyeman van u en verswaerden, niet als of wij die macht niet en hadden ghehadt, mer op dat wij ons selven u toe enen exempel mochten gheven ons te volghen. Want doe wij noch bi u waren, verboeden wij dat oec: soe wie niet arbeyden en wil, die en sal niet eten. Wij hebben ghehoert, datter somich onrustelic onder u wandert, niet arbeydende, mer van vremden dinghen ledichlike leven. Desen, die aldusdanich sijn, ontbieden wij ende bidden inden Here Ihesu Cristo, dat si in stilheyden arbeyden ende oer broet eten.

Mer brueders, en wilt niet aflaten wel te doen in Cristo Ihesu, onsen Heer. Ende eest dat nyemant onsen

[fol. 111v]

ghebode bider epistolen niet ghehoersam en is, merket diesen ende niet en menghet mit oen, op dat hi hem scame. Ende nochtan en hebten niet als enen viant, mer berispet hem als enen brueder.

Die Heer des vreden moet u den ewighen vrede gheven in elker stede. Die Here si mit u allen.

Mijn groet is mitter hant Pauli ghescreven, dat een teyken is in elker epistolen: aldus scrive ic. Die gracie ons Heren Ihesu Cristi si mit u allen. Amen.

Hier eyndet die epistel ad Thessalonicenses ende een prologus beghint.