ende cortelic neder vallen ende sterven. Doe si langhe beyden ende saghen, datter niet quades in hem en ghesciede, keerden si hem omme ende seyden, dat hi God ware.
In dien steden hadde Publius, die here van dien lande, sijn woninghe, die ons guedertierlic ontfinc ende bewijsde ons hoefscheyt iii daghe lanc. Doe ghevielt, dat Publius vader siec van den saghe ende van den buech evel te bedde lach. Paulus ghinc tot hem in ende doe hi sine bedinghe ghedaen hadde ende sijn hande opt hoeft gheleyt, maecte hine ghesont. Doe dat ghedaen was, quamen oec tot hem alle, die in dien eylande siecheyden hadden ende worden ghesont ghemaket, die ons oec ereden mit veel eren. Ende doe wy voeren, gaven si ons mede dat wy behoveden.
Na drien maenden voeren wy doe in een scip van Allexandrien, dat in dat eylant verwintert was, daer een afgod in was, die de sciplude in der tempeesten aenbeden. Ende doe wy ghecomen waren te Syracusanen, bleven wy daer iii daghe. Van dan zeylden wi omme ende quamen tot Regium. Ende na enen daghe waeydet enen sudenen wint ende quamen des anderen daghes to Putoleos. Daer vonden wy brueders ende wy worden ghebeden seven daghe bi hem toe bliven, ende soe quamen wy to Romen. Ende doe dat die brueders van Romen ghehoert hadden, liepen si ons to ghemoete totter stat van Apyen al totter marcten toe ende totten drien tavernen. Doe si Paulus ghesien hadde, danckede hi Gode ende waert wal ghemoedet.
Doe wy voer Romen quamen, wartet Paulo gheoerloft buten vanghenisse to bliven mitten ridder, diene waerde.
Na den derden daghe riep hi doe die voerbarste Joden toe gader ende hi seyde hem, doe si ghecomen waren: Ghi manne ende brueders, ic, die niet theghens dat Jodessche volc of jeghens die vaderlike eeuwe niet ghedaen en hebbe, bin toe Iherusalem ghevanghen ende overghelevert in dier Romeyne hande. Doe si die dinghe van my ondervraghet hadden, wolden si my quijt laten, om dat in my gheen zake der doet en waert ghevonden. Ende die Joden seyden daer theghens, soe dat ict van node voer den keyser moste beroepen, niet dat ic over die Joden yet cronen wil. Daer om, om deser saken, begheerde ic ju toe sien ende toe te spreken, want om die hope van Israel bin ic mit deser vetere ghespannen. Doe seyden si tot hem: Wy en hebben uten lande van Judeen van dy ghene brieve ontfanghen noch gheen van den bruederen die ghecomen is, [en] heeftet ons toe weten ghedaen, of yet quades van dy ghesproken. Mer wy begeren van dy toe horen die dinghe die du bevoelste, want van deser secten is ons wal kondich, dat si over al weder [sproken] wert.
Doe si hem enen dach ghesettet hadden, quamenre veel in die herberghe tot hem, dien hij dat rike Gods bedudede ende ghetughede, ende hy predikede hem van Ihesu ende van Moyses eeuwe ende van den propheten, al van smorghens totten avende. Ende die somighe gheloefden dien dinghen die daer worden ghesproken,
ende die somighe en ghelovedens niet. Doe si onderlinghe