Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

XXVII

Ten lesten was recht alsoe besloten, dat hi in Ytalien varen solde, ende si leverden Paulum mitten anderen ghevanghenen enen ridder over, die Julius hiete ende was van des keysers ghesinde. Si ghinghen in een scip van Adrimeten ende begonnen te varen nevens den steden van Asien doer, ende een jongher, die Aristarcus hiete, van Tessalonen vyt Macedonien, bleef mit ons ende des daghes daer na quamen wi tot Sidonem ende Julius, die centurio, hantierde Paulum hoveschelike ende lieten tot den vrienden ghaen ende sijn oerbaer doen. Ende doe wijt van daen ghenomen hadden, voeren

[fol. 160r]

wy onder Cypers, om dat ons die wijnde theghens waren, ende wy voren die zee van Cilicien ende van Pamphiliem ende quamen tot Listren, dat in Licien leghet.

Ende daer vant Centurio een scip van Allexandrien, dat in Ytalien varen solde, ende settede daer in ons over. Ende doe wy dus vele daghe traghelic voeren ende nauwe ghecomen waren jeghens Gnidum, want ons die wint theghens was, soe voren wi te Creten waerts by Salmonem ende cume daer by varende quamen wy in een stede die men hiet die guede haven, daer een stat by gheleghen is ende hiet Thalaza.

Doe si hem veel tijts op die zee gheleden hadden ende het thans niet zeker varen was, om dat die vasten gheleden was, soe riet hem Paulus ende seyde: Ghi manne, ic sie, dat wy in vresen ende in veel scaden sullen wesen, niet alleen des guets ende des scepes, mer oec mede ons levens, ist dat wy voertvaren. Mer centurio ghelovede den stuerman ende den schipher bet dan datter van Paulo gheseghet waert. Ende want daer gheen bequaem haven was in toe verwinteren, soe namen haerre veel den raet op van daen to varen, of si mochten te Phenicen coemen ende ve[r]winteren in die haven van Crete. Si seylden van Asson of mit enen sudenen winde ende waenden alsoe haer opset te hoelden ende voren toe Creten waerts.

Niet langhe daer nae quam hem theghens een noertoestenen wint. Doe dat scip ghekiert waert ende si jeghens den wint niet zeylen en mochten, dreven wy mitten stroem ende quamen in een eylant, dat Cauda hiet ende mochten den boet nauwe behoelden. Doe hi of ghedaen was, namen si instrumente, daer si tscip mede toueden ende bondent tscip ende vreesdent toe verliesen ende dedent tzeyl neder dalen ende dreven alsoe. Doe worden wy vander starker tempesten gheworpen ende des anderen daghes worpen si ende des derden daghes worpen si mit horen handen die ghetouwe ende die reescap van den scepe. Ende veel daghe lanc en openbaerde haer die sonne niet noch die sterren ende daer was een grote tempeest aenstaende, alsoe dat die hope al haere salicheyt hem waert af ghenomen.

Ende doe daer een langhe vasten gheweest hadde, doe stont Paulus op in die middel van hem luden ende seyde: O ghi manne, het hadde guet gheweest, doe ghi my ghehoert hadt, dat wy van Creten niet vytghevaren en hadden, soe en hadden wy desen scade ende dese warpinghe niet gheleden. Ende nu radic ju guedes muedes to wesen, want eens menschen leven onder ju niet verlaren en sal wesen sonder tscip alleen, want te nacht stont by my een enghel Godes, wies ic bin ende dien ic diene, ende seyde: Paule, en ontsich dy niet, dy behoert noch biden keyser te stane, ende sich, God hevetse dy alle ghegeven, die mit di varen. Daer om, ghi manne, weest guedes muedes, want ic ghelove mynen Gode, dattet alsoe wesen sal alst my gheseyt is ende wy sullen moten comen in een eylant.

Mer doe na den xiiii daghe die nacht quam, voeren wy in Adria omtrent der midder nacht. Doe waenden die sciplude een lant naken ende si worpen dat loet vyt, daer si dat diepe mede maten ende vonden xx vademe

[fol. 160v]

ende een luttel van daer ghesceyden vonden si xv vademe. Doe hadde wy vrese lantroringhe te doen ende worpen vier anckeren vyt den achterscepe ende si woldent dach laten waerden.

Doe die sciplude uten scip wolden vlien ende sie den boet in die zee ghedaen hadden recht onder die manire, of [si] die anckeren vyt den voerscepe begonnen vyt to voren, doe seyde Paulus den centurione ende den ridders: Het en si, dat si int tscip bliven, ghi en moghet niet behoelden waerden. Doe sneden die ridderen die repe vanden bote [of] ende lietent driven.

Ende doet licht began te waerden, bat Paulus hem allen, dat si wat aten, ende seyde: Het is huden die xiiii. dach, dat ghy ghebeydet hebben ende vastende blijft ende en hebt niet ghenomen. Daer om bid ic ju om juwer salicheyt willen spise to nemen, want van juwer en gheen sal een haerken niet uten hoefde verderven. Ende doe hi dit gheseyt hadde, nam hi broet ende dede Gode gracie in haerre alre theghenwordicheyt, ende doe hijt ghebroken hadde, began hi teten. Doe worden si alle bet ghemodet ende namen mede die spise. Wy alle, die inden scepe waren, was cc ende ses ende tseventich. Ende doe si vander spisen ghesadet waren, verlichteden si tscip ende worpen wijt in die zee.

Ende doet dach gheworden was, en kenneden sijt tlant niet. Si worden enen strant gheware, die een over hadde, ende daer in meenden si tscip heen toe sturen, of si mochten. Ende doe si die anckeren op ghelichtet hadden, bevalen si hem der zee ende losseden mede die bande, daer die rodere mede ghezekert waren ende si toghen dat storm zeylken op ende nadat die wint waeyde, tiden si totten over. Ende doe wy quamen op enen strant des overs, die ter zee warts in streckede, dede dat tscip lantroringhe ende dat voereynde vanden scepe bleef stille staende ende dat achter tscip brac van den ghewelde des mers.

Doe wast der ridderen raet, datmen die ghevanghene solde doet slaen, op dat nieman en ontliepe als hi toe lande ontswommen waere, mer die centurio wolde Paulum hoelden ende verboettet te ghescien ende hietse ijrst in die zee ghaen, die zwommen mochten, ende ghaen alsoe te lande, ende die andere brochten si op plancken ende somighe op die dinghe die vanden scepe waren. Ende alsoe ist ghesciet, dat alle die menschen ontghinghen totten lande.