comet mi dat, dat die moeder mijns Heren tot mi comet? Want sich, nu die stemme dijnre groeten in minen oren ghinc, heeft hem dat kijnt in vrouden verblijt in minen lichame. Ende salich is se, die gheloefde, want al dat hoer gheseyt is vanden Heer, sal volbracht werden. Doe seyde Maria: Mijn ziel groet maket den Heer, ende mijn gheest hevet hem vervrouwet in Gode, mine zalicheyt, want hi hevet aenghesien die oetmoedicheyt sijnre dernen. Siet, daer om sollen mi allen gheslechte salich segghen, want hi hevet mi grote dinghen ghedaen, die machtich is, ende sijn heylighe name ende sijn barmherticheyt is van gheslechten tot gheslechten den ghenen die hem ontsien. Hi heeft macht ghedaen in sinen armen, hi hevet ghestroyet die hoverdighen mit enen ghedencke sijns herten, hi hevet af gheset die mechtighen van den stoele ende hi hevet verhoghet die oetmoedighen, die hongherighen hevet hi vervullet mit goede, ende die rijke liet hi ydel. Hi hevet ontfanghen Israhel, sijn kijnt, hi heeft ghedacht sijnre ontfarmeherticheyt, als hi ghesproken hevet tot onsen vader Abraham ende sijn gheslechte van beghinne.
Maria bleef mit hoer veelnae drie maende ende keerde weder in hoer huus.
Elizabets tijt te baren is vervult ende si wan een kijnt ende hoer ghebuere ende hoer maghe hoerden, dat God sijn ontfarmherticheyt mit hoer groetghemaket hevet ende waren mit hoer blide.
Ende het ghesciede dat sie opten achtenden dach quamen um dat kijnt te besniden, ende hietent nae sinen vader Zachariam. Ende sijn moeder antworde ende seyde: Alsoe ummer niet, mer het sal Johannes heyten. Doe seyden si tot hoer: In dinen gheslechte en is niemant, die alsoe heytet. Ende si teykendent sinen vader, hoe hien heyten woude. Doe eyschede hi een griffele ende screef: Johannes is sijn name. Ende si verwonderden hem alle. Ende altehant is sijn mont open gheworden ende sijn tonghe ende hi sprac ende benedide Gode.
Ende daer is een vrese gheworden over al hoer ghebueren, ende over alle die gheberchten van Judeen worden alle dese worde gheapenbaert, ende sie settent alle in hoer herten, die dit hoerden, ende seyden: Hoedanich waendi sal dit kijnt werden? Want die hant des Heren was mit hem.
Ende Zacharias, sijn vader, is vervult mitten Heylighen Gheest ende prophetierde ende seyde: Ghebenedijt si die Heer Got van Israhel, want hi sijn volc ghevant ende verloest hevet, ende hi hevet op ghericht dat hoern der salicheyt in Davids, sijns kijndes, gheslechte, als hi ghesproken hevet uten monde sijnre heyligher propheten, die van beghinne der werlt gheweest hebben, heil van onsen vianden ende van al der gheenre hande, die ons haten, om te doen barmherticheyt mit onsen vaderen ende te ghedencken sijnre heyligher gheloefnisse, den eet dien hi zwoer Abraham, onsen vader, dat hi ons hem selven gheven wolde, op dat wij sonder anxt, verloest van den handen onser viande, hem dienden in heylicheyt ende in rechtverdicheyt voer hem alle onse daghe. Ende du, kijnt, du bist een propheet des oversten gheheyten, want du salt voer gaen dat aensicht des Heren, te bereyden sine weghe, te gheven wijsheyt des heyls sinen volc in verghiffenisse hoerre sonden, mitten binnensten der barmherticheyt ons Godes, daer mede hevet hi ons ghevandet, die uuten hoghen op is gheghaen, licht hem toe die sitten in duusternissen ende in scemen des dodes, te leyden onse voete inden wech des vreden.
Dat kijnt wies ende wart sterc inden gheest. Ende hi was inder woestinen tot dien daghe toe, dat hi hem apenbaerde tot Israhel.