XVI
Doe die sabbet voerbi was, Maria Magdalena ende Maria Jacobi ende Salomee coechten zalve, um dat si souden comen ende salven hem. Ende harde vroe op een der daghe quamen si toe den grave, doe die sonne recht op was, ende si spraken tot malcanderen: Wie sal ons af doen den stene vander doeren des graves? Ende doe si toe saghen, saghen si den stene um ghewentelt. Hi was ommer harde groet. Ende doe si int graf ghinghen, saghen si enen jonghelinc ter rechtersiden sitten, omghedecket mit eenre blinckender stolen, ende si worden verveert. Hi sprac hem toe: En versaghet u niet. Ghi sueket Ihesum Nazarenum, die ghecruest is. Hi is opverstaen, hi en is hier niet. Siet die stede, daer si en gheleghet hadden. Mer gaet ende segget sinen jongheren ende Petro, dat hi u voerghegaen is in Galileen, daer suldien sien, als hi u gheseyt hevet. Ende si ghinghen uut ende vloen vanden grave, want anxt ende vrese ghinc hem aen, ende sien seyden niement niet, si ontsaghen.
Ihesus stont vroe op des iersten daghes vander weken ende apenbaerden hem alre ierst Marien Magdalenen, uut wier hi zoeven viande gheworpen had. Si ghinc ende boetscapte dat den ghenen die mit hem wenende ende screyende waren. Ende doe si dat hoerden, dat hi leefde ende van haer ghesien waer, en gheloefden sijt niet.
Daer nae was hi in een ander ghedaent vertoecht voer hoerre twe van hem luden, die wanderden ende ghinghen in een durpe, ende si ghinghen ende boetscapten dit den anderen; noch desen en gheloefden si oec niet.
Ten leesten apenbaerden hi den eelven, daer si saten, ende lasterde hoer onghelovicheyt ende die hartheyt hoers herten, want si den ghenen die hem verresen hadden ghesien, niet en gheloefden. Ende hi seyde tot hem: Gaet in alle die werlt ende prediket dat ewangelium allen creaturen. Soe wie dat gheloven sal ende ghedoept wort, die sal behouden wesen, ende soe wie niet gheloeven en sal, die sal verdoemt werden. Dese teyken sollen den ghenen volghen, die gheloven sollen: in minen name sollen si die viande uutwerpen, si sullen mit nyen tonghen spreken, die serpenten sullen si afdoen, ende al drinken si yet sterflikes, het en sal hem niet scaden; op die zieken sollen sie hoer hant legghen ende si sollen ghesont werden.
Ende