V
Ende si quamen overt meer int lantscap der Gerasenen. Ende alsoe scier als hi uten scepe ghinc, ghemoette hem een mensche, vanden onreynen gheest beseten, die sijn woenstat inden graven hadde, ende niemen en mochten mit veteren bijnden, want hi was dicke mit heelden ende mit ketenen ghebonden, die hi brac, ende niemen en mochten temmen. Ende altoes was hi nachtes ende daghes inden graven ende inden berghen roepende ende hem selven slaende mit stenen. Doe hi Ihesum sach van verre, liep hi tot hem ende aenbede hem ende riep mit luder stemmen ende seyde tot hem: Ihesu, des oversten Gods sone, wat is di ende mi? Ic beswere di bi Gode, dattu mi niet en quellest. Ihesus seyde tot hem: Onreyne gheest, ganc uten mensche. Ende hi vraghede hem: Wat is dijn name? [Ende hi seyde tot hem:] Mijn naem is legio, want onser is vole. Ende [hi] bats hem seer, dat hien niet uut dien lantscap en worpe. Omtrent dien berghe was en groet cudde verkene weydende. Ende die gheeste baden hem ende seyden: Seynde ons in die verken, dat wi daer in gaen. Ende Ihesus ghehengdes hem. Ende altehant, doe die onreyne gheeste uut ruemden, ghinghen si in die verken ende mit groten haeste liep dat cudde in dat mere ende sijn tot twedusent toe in die zee verdrenct. Die se hoeden, vloen in die stat ende in die ackere ende boetscapten dat. Ende dat volc ghinc uut om te besiene, wat daer ghesciet waer, ende quamen tot Ihesum ende saghen dien menschen, die van den vianden ghemoyet was, ghecleet sitten ende ghesont van ghemoede. Ende si ontsaghen hem ende vertelden hem, wat si ghesien hadden ende hoe hem ghesciet was, die den viant ghehadt hadde, ende vanden verkenen ende si begonden hem te bidden, dat hi en wech ghinc uut hoeren lande. Doe hi in een schip clam, began die mensche die beseten gheweest hadde, hem te bidden, dat hi mit hem wesen mochte, mer Ihesus en ghehengdes hem niet, mer hi seyde hem: Ganc in dijn huus totten dinen ende boetscappe hem, hoe vole di die Here ghedaen hevet ende dijnre ontfarmt heeft. Ende hi ghinc henen ende began te prediken in een lant van tien steden, hoe vole hem Ihesus ghedaen hadde, ende si verwonderden hem alle.
Ende doe Ihesus overquam anderwerf inden scepe over dat meer, vergaderden tot hem een grote scare, ende hi was bider zee.
Ende een vanden princen der synagoghen, die Yarus hiet, quam ende doe hiene sach, viel hi neder tot sinen voeten ende bat hem zeer ende zeyde: Mijn dochter is in haren utersten, coem ende lech dijn hant op haer, op dat si ghesont werde ende leve. Hi ghinc mit hem ende hem volchde een grote scare ende si bedronghen hem.
Ende een wijf, die twalef jaer vander lopinghe des bloeds ziec gheweest hadde ende hadde vole gheleden van vele meysters ende hadde allet datse hadde daer voer uut gheleghet, ende si en vorderde niet, mer si haddet meer te qualiker ghehadt, doe si hoerde van Ihesum, quam si in die scare achter Ihesum ende ruerde sijn cleet. Si hadde gheseyt: Mocht ic doch sijn cleet rueren, ic worde ghesont. Rechtevoert verdroechde die fonteyne des bloedes ende si bevoelde aen horen lichame, dat si ghesont was vander ziecten.