Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)
(1979)–Johan Scutken–
Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 14r]
| |
van enen peninc des daghes, seynde he se in sinen wijngaert, ende ghinc weder uut omtrent die dorde ure ende sach ander lude ledich staen op der merct ende dien seyde hi: Gaet ghi oec in minen wijngaert, ende dat recht is, sal ic u gheven. Ende die ghinghen en wech. Ander werf ghinc hi noch uut omtrent die seste ende neghende ure ende dede des ghelikes. Omtrent die eelfte ure ghinc hi noch uut ende vant ander lude staende ende seyde hem: Wat staedi hier alden dach ledich? Si seyden: Want ons niement ghehuert en hevet. Hi seyde hem: Gaet ghi oec in minen wijngaert. Doet avont gheworden was, seyde die heer des wijngarts sinen reyntmeyster toe: Roep die werclude ende ghif hem loen ende begin vanden leesten toe den irsten. Ende doe die ter elfter uren quamen, ontfinghen si yeghelics enen peninck. Doe die irste quamen, worden si te rade, dat si meer ontfanghen souden. Ende si ontfinghen oec yeghelics mer enen peninck. Ende al nemende murmurierden si yeghens den hueswert ende seyden: Dese leeste en hebben mer een ure ghearbeyt ende du hebste hem ghelijc ons ghedaen, die die bordene ghedraghen hebben inden daghe ende inder hetten. Ende hi antworde enen van hem ende seyde: Vrient, ic en doe di gheen onrecht. Bistu niet mit mi van enen peninck overdraghen? Neem dat dijn is ende ganc. Ic wil desen leesten gheven ghelijc di. Of en eest mi niet gheoerloeft te doen dat ic wil? Of dijn oghe is scale, want ic bin guet? Alsoe soelen die leest ierst wesen ende die yerste leeste. Vole isser gheroepen ende luttel isser vercoren. Ende Ihesus clam op toe Iherusalem ende nam heymelic bi hem sine twalf jongheren ende seyde hem: Siet, wij climmen op tot Iherusalem ende des menschen soen sal overghelevert werden den princen der priesteren ende den scriben, ende sollen hem verordelen totter doet ende sullen hem den heydenen overgheven te bespotten ende te gheyselen ende te crucen, ende des dorden daghes sal hi opverstaen. Doe quam Zebedeus kijnder moeder mit hore kijnderen ende gruetene ende bat wat van hem. Hi seyde tot hoer: Wat wildi? Si seyde hem: Sech, dat dese mijn twe kijndere moeten sitten, die een tot dijnre rechterhant ende die ander tot dijnre luchterhant in dijn rijc. Ihesus antworde ende seyde: Ghi en weet niet wat ghi bidt. Moechdi den kelc drinken, den ic drinken sal? Si antworden hem: Ja, wij moghen. Hi seyde: Minen kelc suldi drinken, mer te sitten tot mijnre rechterhant of tot mijnre luchterhant, dat en is mijn niet, u te gheven, mer den ghenen deent bereyt is van minen vader. Ende die tien die dat hoerden, worden onwerdich op die twe brueders. Ihesus riepse tot hem ende seyde: Weet ghi niet, dat der lude princen hebben heerscappie over die hore ende die die meeste sijn hantieren die moghentheyt onder hem luden? Alsoe en salt onder ju niet wesen, mer soe wie onder u die meeste wil werden, die sal u dienre wesen ende soe wie onder ju die irste wil wesen, die sal u knecht wesen, alsoe die sone des menschen niet ghecomen en is om ghedient te wesen, mer om te dienen ende sijn ziel voer vole menschen te gheven tot eenre verlosinghen. Doe si uut Jericho ghinghen, volchden hem vole scaren nae. Ende sich, twe blinden saten biden weghe, die hoerden dat Ihesus verbi ghinc ende riepen ende seyden: Heer, Davids sone, ontfarm di onser! Mer die scaren berispedense, dat si solden swighen. Ende si riepen des te mere: Heer, Davids sone, ontfarme di onser! Ihesus bleef staen ende riepse tot hem ende seyde: Wat wildi dat ic u doe? Si seyden: Heer, dat onse oghen op gheloken werden. Ihesus ontfarmde hoers ende ruerde hoer oghen, ende altehant saghen si ende volchden hem nae. |
|