wolde. Hi antworde hem ende seyde: En hebdi niet ghelesen, dat die den man ende dat wijf van den beghinne makede, dat hi se maecte ende seyde: Hier om sal die mensche vader ende moeder laten ende bi sinen wive bliven ende si sullen si twe in enen vleysche wesen? Aldus en sijn si nu niet twe, mer een vleysche. Hier om, dat God verenicht hevet, dat en sal die mensche niet sceyden. Si seyden hem: Waerom gheboed Moyses dan die saken des ghesceyts in scriften over te gheven ende dan die wive te laten? Ihesus antworde hem: Dat Moyses u ghehenghede uwe wive te laten, dat was overmids hardicheyt uwes herten, mer vanden beghinne en wasset niet alsoe. Ic segghe u: Soe wie sijn wijf laet dan alleen om overspeels wille ende een ander nemet, hi misdoet in oncuusheyden ende die een ghelaten nemet, doet oncuuscheyt. Doe seyden hem sine jongheren: Is alsoe die zake, soe en eest den mensche niet nut, wive te nemen. Hi seyde: Alle en ontfanghen si dit woert niet, mer dient ghegheven is. Het sijn sommighe cuusche menschen, die alsoe van hoerre moeder lichame gheboren sijn, het sijn sommighe kuusche menschen, die alsoe vanden menschen ghemaect sijn, ende het sijn sommige kuusche menschen, die hem selven ghewelt ghedaen hebben in te verminren hoer lede om dat rijc der hemelen. Diet ontfanghen mach, die ontfaet.
Doe worden hem kijnderken voer ghebrocht, dat hi sijn hande daer op leyde ende bade. Ende die jongheren verbodent hem, mer Ihesus seyde hem toe: Laet die kijnderken ende en verbiedes hem niet, tot mi te komen, want alsulker is dat rike der hemele. Ende doe hi hem die hant op gheleghet hadde, ghinc hi van danne.
Ende doe quam daer een ende seyde: Guede meyster, wat sal ic gueds doen ende dat ewige leven hebben? Hi seyde hem: Wat vraghestu mi vanden guede? God is alleen guet. Ist dattu wilt in dat leven ingaen, soe holde die ghebode. Doe seyde hi: Welc? Ihesus antworde hem: Du en salt gheen manslacht doen, du en salt gheen overspeel driven, du en salt gheen diefte doen, du en salt gheen valsche tuuch segghen, eer dinen vader ende dijn moeder ende min dinen naesten ghelijc di selven. Doe seyde hem die jonghelinc: Dit heb ic alte male ghehouden, wat ontbreket mi noch? Ihesus antworde hem: Wiltu volmaect wesen, soe ganc ende vercoep al dattu hebste ende ghift den armen, du salt vole scattes inden hemel hebben, ende come ende volch mi nae. Doe die jonghelinc dat wort hoerde, ghinc hi al droevich henen, want hi hadde voele besitlicheyden.
Doe seyde Ihesus sinen jongheren: Ic segghe u voer waer, dat die rijcke swaerlic in dat rijc der hemelen gaen sal. Ende noch seg ic u: Het is enen kemeel lichter doer eenre naelden oghe te gaen dan enen rijken is te gaen in dat hemelrijc. Doe dat die jongheren hoerden, verwonderden si hem seer ende seyden: Wie mach dan behouden wesen? Ihesus sach se aen ende seyde hem: Overmids den menschen is dat onmoghelic, mer alle dinc sijn moghelic overmids Gode.
Doe antworde Petrus ende seyde hem: Sich, wij hebben al dinc ghelaten ende sijn di nae ghevolghet, wat sal ons daer om warden? Ihesus antworde hem: Ic segghe u voerwaer, dat ghi, die mi nae ghevolghet sijt, inder ander ghebuerten als die sone des menschen sal sitten op den stoel sijnre moghentheyt, suldi oec sitten op die twaelf stoel ende ordelen die twaelf gheslachte van Israhel. Ende soe wie achterlaet huus of bruderen of zusteren of vader of moeder of wijf of kijnder of acker om minen naem, die salt hondertfout weder ontfanghen ende dat ewighe leven besitten.
Vele der irsten sullen die leeste wesen ende die leeste die irsten.
Auteursrechtelijk beschermd