Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

XVIII

In dier uren quamen die jongheren tot Ihesum ende seyden: Wie vermoetstu, dat die meeste in hemelrijc is? Doe riep Ihesus een cleyn kijndekijn tot hem ende sette dat in die middel van hem ende seyde: Ic segghe u voerwaer, het en si dat ghi u bekeert ende wert als cleyne kijnderken, ghi en sult niet gaen int rike der hemelen. Soe wie hem veroetmoedicht als dit kijndeken, die is die meeste int rike der hemelen ende soe wie alsulken kijndeken ontfanghet in minen name, die ontfanghet mi. Soe wie dat scandalizeert enen van desen cleynen die in mi gheloven, het waer hem beter, dat men enen molensteen aen sinen hals hinghe ende men verdronke in dat diepe vander zee.

Wee der werlt vanden scanden. Het is noet, datter scanden comen, mer wee den menschen, overmids wien dat die scande comet.

Ist dat dijn hant of dijn voet di scandalizeert, snijtten af ende werpten van u. Het is di beter, dattu cranc of cropel in dat leven gaeste dan twe hande of twe voete hebbende gheworpen te werden in dat ewighe vuer. Ende ist dat dijn oghe di scandalizeert, stecket uut ende werpet vandi. Het is di beter mit enen oghe in dat leven te gaen dan twe

[fol. 13r]

oghen te hebben ende gheworpen te werden in die helle des vuers.

Siets u, dat ghi niet en versmaet een van desen cleynen. Ic segghe u dat hoer enghelen altoes scouwen mijns vader aensicht, die inden hemel is. Want die sone des menschen is ghecomen te soeken ende te behouden dat verloren was.

Wat duncket u, of yement hondert scape hadde ende een van die henen dwaelde, soude hi niet die neghen ende neghentich inden berghe laten ende gaen zoeken dat daer ghedwaelt is? Ende ghevallet dat hijt vijnde, ic segghe u voerwaer, hi sal hem daer mere op verbliden dan op die neghen ende tneghentich, die niet verloren en waren. Alsoe en eest oec niet uwes vader wille, die inden hemel is, dat een van desen mijnsten verloren werde.

Ist dat dijn broeder sondighet in di, ganc ende berespe hem tusschen di ende hem alleen. Hoert hi di niet, soe neme daer een of twe tot di, op dat in twier lude monde of in drier alle woert stae. Ende eest dat hi di niet en hoert, dan segghe dat der kerken. Ende eest dat hi der kerken niet en hoert, soe laten di wesen als enen publicaen ende een ethnicus.

Ic segghe u voerwaer, dat soe wat ghi bindet opder eerden, dat sal inden hemel ghebonden wesen, ende soe wat ghi ontbint op der eerden, dat sal ontbonden wesen inden hemel.

Noch segghe ic u, eest dat si twe van u op der eerden te gader over een draghen, soe van wat dinghen si bidden, het sal hem gheschien van minen vader, die inden hemel is. Soe waer datter twe of drie vergadert sijn in minen name, daer bin ic in die middel van hem.

Doe quam Petrus tot hem ende seyde: Heer, hoe dicke sal mijn brueder in mi misdoen, ende sal ict hem vergheven? tot soeven werven toe? Ihesus antworde hem: Ic en segghe di: Niet toe soevenen toe, mer tot soeven ende tsoeventich werven.

Hier om is dat rijc der hemele ghelijc ghemaect enen menschen, die een coninc was, die rekeninghe maken woude mit sinen knechten. Ende doe hi began die rekeninghe te setten, is hem een knecht ghebrocht, die hem schuldich was x^m talenten. Ende doe hi niet en hadde, waer hijt mede verghelden mochte, gheboet die heer datmen hem vercochte ende sijn wijf ende sijn kijnder ende al dat hie hadde ende die scolt te betalen. Die knecht knielde neder ende bat sinen heer ende seyde: Hebbe doch gheduldicheyt in mi ende ic sal di al betalen. Die heer ontfarmde dies knechts ende lieten ende scaut hem die scolt quijt. Die selve knecht ghinc uut ende vant enen van sinen mede knechten, die hem schuldich was hondert penninghe, ende hi hielten ende greep hem bider kelen ende seyde: Ghif dattu schuldich biste. Ende die mede knecht viel neder op sine knien ende bat hem ende seyde: Heb gheduldicheyt in mi ende ic salt di al wael gheven. Mer hi en wolts niet doen ende deden in den karkenaer tot dat hi die scolt betaelde. Doe dat die ander medeknechte saghen, worden si seer bedruct ende quamen ende seyden horen heer al dat daer ghesciet was. Doe riep dien sijn heer ende seyde hem: Scalke knecht, alle scolt heb ic di quijt ghelaten, wantu mi badeste. Haddet daer om niet behoerlic gheweest dijns medeknechts te ontfarmen alsoe ic dijnre ontfarmt hebbe? Ende sijn here wart toernich ende leverdenen sinen pijnres over totter tijt toe dat hi alle die scholt betaelde. Alsoe sal mijn hemelsche vader u doen, het en si dat ghi eelc van uwen bruderen verghevet van uwen herten.