Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

XVII

Ende sees daghe daer nae nam Ihesus tot hem Petrum, Jacobum ende Johannem sinen bruder ende leyde se opwarts in enen hoghen berch, ende wart voer hem overgheformet ende sijn aensicht blinckende als die sonne ende sijn cleder sijn wit gheworden als die snee. Ende daer verschenen hem Moyses ende Helyas mit hem sprekende. Petrus antworde ende seyde toe Ihesum: Heer, ons hier is guet wesen; of du wilst, laet ons hier drie tabernakel maken, di enen, Moyses enen ende Helyas enen. Ende doe hi noch sprekende was, sich, een licht schinende claer wolke omvienc se ende een stemme sprac uten wolken: Dit is mijn gheminde sone, in wien mi wel behaghet heeft, hoert hem! Doe dit die jongheren hoerden, vielen sie neder in hoer aenschijn, ende vreesden hem harde zeer. Ihesus quam toe hem ende ruerdese ende seyde hem: Staet op ende en wilt u niet ontsien.

[fol. 12v]

Doe sij hoer oghen op sloghen, en saghen si niemen dan Ihesum alleen.

Ende doe si neder clommen vanden berghe, gheboet hem Ihesus ende seyde: Niemen en segghet dat ghi ghesien hebt tot dier tijt, dat des menschen sone opverstaet vander doet.

Sine jongheren vragheden hem ende seyden: Wat segghen die scriben, dat Helyas irst comen moet? Hi antworde hem ende seyde: Helias die sal comen ende sal al dinc wederkeren. Ic seg u dat Helyas nu ghecomen is, ende si hebben in hem ghedaen allet dat si wouden ende en hebbens niet ghekent. Alsoe sal die sone des menschen liden van hem. Doe verstonden die jongheren dat hi hem dat van Johannes Baptisten gheseyt hadde.

Ende doe hi ter scaren quam, ghinc tot hem een mensche ende boeghede sine knien voer hem ende seyde: Heer, ontfarm mijns kijndes, want het is nader manen loep siec ende lijt seer qualic, want het valt dicwil in dat vuer ende dicwil int water ende ic brocht hem dinen jongheren voer ende si en mochtens niet ghesont maken.

Ihesus antworde ende seyde: O onghelovich ende verkeert gheslachte, hoe langhe sal ic mit u wesen, hoe langhe sal ic u liden? Brengten hier tot mi. Ende Ihesus berispeden, ende van hem ghinc uut een viant ende van dier uren wart dat kijnt ghesont. Doe quamen die jongheren al heymelic tot Ihesum ende seyden: Waer om en mochten wij dien niet uutwerpen? Hi antworden: Om uwer ongheloven wille. Ic segghe u voerware, ist dat ghi ghelove hebt als een mosterts sadeken, ghi sult desen berch segghen: Ganc van heen, ende hi sal van dan gaen ende niet en sal u onmoghelic wesen. Dit gheslachte der viande en wort niet uutgheworpen dan overmids bedinghe ende vasten.

Doe si in Galileen wanderden, seyde hem Ihesus: Die soen des menschen sal overghelevert werden in die hande der menschen ende si sullen hem doden ende des dorden daghes sal hi op staen. Doe worden si seer bedrucket.

Ende doe si quamen tot Capharnaum, quamen tot Petrum die den tiens ontfinghen ende seyden hem: U meyster en hevet den tiens niet betaelt. Hi seyde: Dat is oec alsoe. Ende doe si thuus quamen, was Ihesus die ierste inden woerden ende seyde: Symon, wat duncket di? Die coninghe vanden lande, van wien nemen si den tiens, van hoeren kijnderen of van vremden luden? Hi antworde: Vanden vremden. Doe seyde hem Ihesus: Daer om sijn die kijnder vri. Mer op dat wij se niet en scandalizeren, soe ganc totter zee ende sciet enen hoec ende neme den iersten vissche, die daer aen coemt, ende doe open sinen mont. Daer saltu vinden enen penninc, nem dien ende gheffen voer mi ende voer di.