Spolia mundi

[p. 117]

XII

Aan uw groot hart zal luid mijn klein hart slaan
Al gaat zijn slag in uw gedruis verloren;
Want uit Uw Zee, van eeuwigheid geboren
Zal ik eens in uw oceaan vergaan
En druisen mij nog in uw dreuning horen
Waar alle zonnen in u ondergaan.