Spolia mundi

[p. 107]

II

Klassiek van geest, maar reeds bedwelmd dier lente
Die uit de steengrond brak van Gods verruk'lijk jaar,
Werdt, Griekse Vaders, gij de bloesemende enten
Aan d' oude stam die van vervulling zwaar
Met wijsheids ademzucht de ganse aarde wijdde
Toen 't hert van Artemis onthutst door 't fluitgeschal
De kop ter knie der Maagd der Maagden vleide
En Orpheus met zijn lier de weg vond naar de Stal.