Aen den Selven.
DE werelt sag voor heen u nette Vleyers Netten,
U Nicolaes-Feest, u verbaesden Castiljaen,
U Eph'rim met Manass', die sich tot Broer-strijt setten;
Men sag u veder door Pilati Bloed-bad gaen,
En u vermaerde Lof, soo stijgen na de Wolcken.
Verheve Mannen zijn een pronck, van Land, en Volcken.
De vijf-Artijkel-strijt, is even blijven steecken;
Waer in ghy met Godts Woord, so heer'lijck hebt gestreen,
Dat Laster-tongen noch wel baffen, maer niet spreecken:
Nu treet Ghy wederom den Dronckaert op sijn teen,
Tot onderrichting in de Leer, en in de Zeeden.
't Is heerlijck, sijn verstand tot stichting te besteeden.
Den Afgod van de Wijn, die duysenden verwildert;
Waer voor het gansche Land, eerbiedig neder buckt,
Die staet hier met haer verw, na 't leeven afgeschildert;
En wort van U ten toon, tot uyt de Hel, geruckt;
Om daer mee door de Kroeg, en Bier-banck heen te schampen.
Het is een Hemels kind, dat met de Hel derft kampen.
Ick gruwel voor dit Beest, voor 't schrick der Monster-dieren:
Haer aengesicht vertoont een Afgrond van gevaer:
De Staci-dochters, die rontom haer heenen swieren,
Zijn Doodslag, Hoerery, ellende voor, en naer;
Ontal'ge fouten, die de Ziel, en 't Lichaem wonden.
De Wijn-sucht is de Moer van hondertderley sonden.
Komt Dronckaers voor den dag, uyt Wijn, en Drinck-Gelagen;
Siet hier u Afgod naeckt, voor gansch de werelt staen:
Kan sulcken Duyvel u niet uyt de Kroegen jagen,
Soo heeft het roepen, en het predicken gedaen:
Sceperus heeft altoos sijn Ziel, en Ampt gequeeten;
En wee hem, die noch houd een slapende geweeten.
JOSIAS HEINSIUS.
Praedicant in Ooltgens-plaet.
|
|
Auteursrechtvrij