Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter– Auteursrechtvrij
Op de wyse: Mon pere est à Paris,
| |
[pagina 169]
| |
'K bend'er selfs med' verlegen, hoort aen,
Hoe dat het wordt verkregen,
Die soo prachtigh gaen.
Ick zal u hier eenen hoop
Van dees jouffrouwen toonen,
Die 't al stellen te koop,
Aen-siet haer naeckte borsten, van veur,
Met kanten die veel kosten,
Daer-men 't al siet deur.
Voor eerst ons Isabel
Die stelt haer naer de mode,
Sy maeckt de jouffrouw' wel,
Maer s' heeft wel broodt van noode,
Men siet-se linten draegen, aen 't lijf,
Om jonghmans te behaegen,
Met veel vremdt bedrijf.
Threseken en Josyn,
Draegen elck een soutange,
Een kleedt van armosijn,
Met linten van orange,
Van achter en van vooren, gekant,
Noch zijn 't maer slechte slooren
Ergens van het landt.
Grietjen staet op-geset,
'T hooft staet oock om te vliegen,
Met mousjens af-geset,
Om jonghmans te bedriegen,
Een grooten tour van peirels, aen hals,
Dees dochter is g'heel weireldts,
Maer het is al vals.
Catoken delicaet, seer net van lijf en leden
Oock naer de mode gaet,
Van tronje wel besneden,
Sy draeght het hooft vol kanten, soo breedt,
Aen d' ooren twee pendanten/
En oock een nieuw kleedt.
Sy soecken door dees dracht,
De jonghmans te verdooven,
| |
[pagina 170]
| |
Maer ieder met hun lacht,
Dat sy soo licht gelooven,
Sy meynen door 't palleeren, Een man
Te krijgen soo met eeren,
Maer zijn verr' daer van.
Sy zijn van liefde sieck,
Jonghmans wilt haer genesen,
Al dees melanckolieck
Komt dickwils op-geresen,
Sy zullen u selfs vryen, Eer lanck
Dat zal haer seer wel greyen,
Als 't geschiedt met dwanck.
Sa jonghmans niet en treurt,
Als gy-lied' maer kont swijgen,
Want als dit spel gebeurt,
Gy zult een huys-vrouw' krijgen,
Al waert gy blindt gebooren, een been,
Gy zult wesen verkooren,
Noch van ieder een.
|
|