Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter– AuteursrechtvrijOp de wyse: Van de twee Celle-broêrkens.
WIlt u al verblijden,
En leven in vreught te gaer,
Stelt droefheydt al ter zyden,
Volght de kleyne vogeltjens naer,
Jonckheydt wandelt in het groen,
Met dit jeugdigh mey-saysoen.
Daer zult gy-lied' hooren,
Singen met een soete tael,
Queeckers en puthooren,
Met den fieren nachtergael,
| |
[pagina 160]
| |
Oock den kneuter en den mus,
'T is gelijck een paradijs.
Elck een die soeckt te paeren,
Buyten met den koelen mey,
Jonghmans wilt oock vergaeren,
Met uw' liefken aen uw' zey,
Spreeckt van 't vreyen een soet woordt
Wilt sluyten een soet accoordt.
Komt al assche-vijsters,
Verlaet 't hoecxken van de schouw,
Singht gelijck de lijsters,
Wilt u begeven tot trouw',
En gy meyskens half verbrandt,
Smijt den lolle-pot aen kant.
'T is nu den tijdt van vreyen,
Om te bedrijven soete vreught,
Buyten de groen' contreyen,
Sa sa jonckheydt u verheught,
Wilt hier trecken maeghde-kruydt,
En spelen op harp en fluyt.
Siet al d' herderinnen,
Met de herderkens soet soet
T' saemen een dans beginnen,
Vlechten saem' den roosen-hoedt,
En sy trecken paer en paer,
Door het groen met vreught te gaer.
Een man met grijse-hayren,
Met dit lieffelijck saysoen,
Die tracht noch om te paeren,
Seght wat zult gy jonckheydt doen?
Couragie dan al die dit kansken waeght
Dat gy 't u niet te laet beklaeght.
Oorlof dan voor 't leste,
Jonghmans en dochters leert,
Om trouwen doet uw' beste,
Eer den groenen tijdt passeert,
Neemt doch uwen tijdt wel waer,
Eer gy 't beklaeght hier naer.
|
|