Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijOp de wyse: Vous m' entendez bien, &c.
Dochter.
ACh moeder ick wil trouwen gaen,
Onsen schoen-lapper staet my aen,
Het is soo braeven keirel, hy kan
Schoen-lappen als een peirel, en een goeden Jan.
Moeder.
Seght eens wat wilt gy vuyl fatsoen
Met Jan onsen schoen-lapper doen?
Een die kan lustigh drincken, verstaet
Wilt u beter bedincken, Eer het is te laet.
Dochter.
Moeder 't is een soo braeven gast,
Hy naeyt mijn schoenen lustigh vast,
Al met vier dobbel gaeren, Seer snel,
Hey laet ons saemen paeren, gy verstaet my wel.
Moeder.
Schoen-lappen is soo kleyn respeckt,
Dit amt de schoeyerye bedeckt,
Neemt eenen suycker-backer, seer reyn,
Want gy zyt luy en lacker, vous m'entendez bien.
Dochter.
Moeder ick brande van de min,
Den lapper staet in mijnen sin,
Hy kan soo geestigh naeyen, mijn schoen,
| |
[pagina 159]
| |
Hy sal my noch eens paeyen,
Naer het nieuw fatsoen.
Moeder.
Laet Jan den lapper 't is een beest,
Wilt niet meer naecken leir oft leest,
Anders gy zijt verlooren, mijn kindt,
Wilt gy naer my niet hooren,
Loopt dan voor den windt.
Dochter.
Ach moeder lief u niet bedroeft,
Den helssen hebb' ick eens geproeft,
Ick wil wesen sijn vrouwe, op eedt,
En Jan den lapper trouwen, is 't u lief oft leedt.
Moeder.
Wel is het soo, doet uwen sin,
Trouwt uwen lapper niet te min,
En komt het my niet klagen, verstaet,
Als gy zult krygen slagen, en volght uwen raedt.
Dochter.
Moeder 'k en vrees voor geen getreur,
Ick gaen met mijnen lapper deur,
Ick zal my laeten paeyen, vol deught,
Want het lappen en naeyen,
Is mijn meeste vreught.
Besluyt.
Nu is getrouwt dat jonge paer,
Sy zijn soo vrolijck met malkaer,
Sy zijn door trouw' verbonden, aen een,
En vechten als twee honden,
Knagend' aen een been.
|
|