Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck

Een nieuw vermaeckelijck mey liedeken voor alle deughtsaeme ende verliefde jonckheydt.

Stemme: Van Vlissinge, (of) Soldaet van Maestricht.

SA jonckheydt wie gy zijt,
Den kouden winter zijn wy quijt,
Den somer menigh jonck hert' verblijdt,

[p. 157]

 

Siet hoe playsant, Is nu het landt,

 

Ras komt dan al,

 

En wandelt langhs het groene dal.

 

 

 

Ick gonck lest door een wey,

 

Met desen soeten koelen mey,

 

'K hadde mijn lieveken aen mijn zey,

 

Het maeckte moey weer, Wy setten ons neer

 

In 't groene gras,

 

Daer het gelijck een hemel was.

 

 

 

Den bosch was vol geklanck,

 

Door al dien soeten vogelen-sanck,

 

Den tijdt en docht ons daer niet lanck,

 

Ick speeld' op mijn fluyt,

 

En mijn lieve bruydt, Sonder verdriet,

 

Die songh daer van den mey een liedt.

 

 

 

Och wat een vreught was daer,

 

Tusschen my en mijn liefste kaer,

 

Haer ooghskens bloncken als sterren klaer,

 

De borstjens twee, Wit als de snee,

 

Haer rooden mondt,

 

Hebben daer mijn jonck hert' door-wondt.

 

 

 

Dan haeld' ick uyt mijn mael,

 

Een flesken wijn roodt als korael,

 

Die droncken wy uyt een silvre schael,

 

Wy deden bescheedt, Maer uyt een serveet

 

Haelde mijn lief,

 

Een gebraed' kiecxken tot ons gerief.

 

 

 

'T eten gaf goeden smaeck,

 

Maer 't vryen ded' ons meer vermaeck,

 

Somtijdts een soentjen op mijn liefs kaeck,

 

Den nachtergael, Met lieve tael,

 

Die sonck soet soet,

 

Dat gy dat kindt geen zeer en doet.

 

 

 

Siet wat de liefde dee,

 

Gaf ick haer een kus, sy gaf er my twee,

 

Wy stelden maldanderen daer te vree,

 

En dese jonckvrouw,

 

Die schonck my op trouw, een schoonen rinck

[p. 158]

 

Die ick van haer met vreught ontfinck.

 

 

 

Sa jonckheydt allegaer,

 

Dit gaet u vooren, kiest elck een paer,

 

En volght de kleyne vogeltjens naer.

 

Want dit saysoen, maeckt alles groen,

 

Sa, weest dan bley,

 

Met desen soeten koelen mey.

Jonckheydt wilt u al verblijden,
Stelt de droefheydt nu ter zyden,

Treckt al buyten in het groen,

Met dit lieve Mey-saysoen.

Wilt uw' Lieveken beminnen,
Uyt uw' krachten, hert' en sinnen,

Spreeckt van 't vreyen een soet woordt,

En sluyt t' saem' een goedt accoordt.