Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter– Auteursrechtvrij
[pagina 65]
| |
Stemme: Margriet ons maert' beklaeght haer trouw.
GEtrouwde lieden blijft wat staen,
Hoort naer het houwelijcx vermaen,
'T welck ick moet prijsen, En eer' bewijsen,
Die dees weirdigen bandt ontfaen.
Godt heeft den houwelijcken staet,
Hier in-gestelt tot troost en baet,
Waer af is komen, Den paus van Roomen,
Bisschoppen, abten en prelaet.
Keysers, koningen groot van macht,
Zijn door 't houwelijck voort-gebracht,
Prins, potentaeten, Van alle staeten,
Soo wel het groot als kleen geslacht.
Proosten, doctooren in 't gemeen,
De religieusen groot en kleen,
Pastoors, plebaenen, En cappellaenen,
Komen daer oock van, soo ick meen.
Soo wel de schamel als de rijck,
Die komen al van 't houwelijck,
Nonnen, beggijnen, By duyst dozijnen,
En al de quesels insgelijck.
Princen en graeven rijck van goedt,
Jonck-heeren die zijn van edel-bloedt,
Die schoon jonffrouwen/
'T komt al van trouwen
Het houwelijck ick prijsen moet.
Soo menigh vorst en kloecken heldt,
Schaep-herders, boeren op het veldt,
Schippers, soldaeten, En advocaeten,
Zijn van 't houwelijck af-gestelt.
Godt is den stichter van de trouw,
Den binder oock van man en vrouw,
'T water ded' keeren, In wijn ter eeren
Van 't houwelijck, looft Godt getrouw.
| |
[pagina 66]
| |
Ick prijs den houwelijcken staet,
En alle goedt vruchtbaerigh zaedt,
Godt zal u stercken, Wilt deftigh wercken,
Eer de wereldt te niete gaet.
Oorlof dan jonckheydt dom en sot,
Die trouwen wilt begint met Godt,
Verleent hy vruchten, En wilt niet suchten,
Maer brenght-se op naer sijn gebodt.
|
|