Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter–
Auteursrechtvrij
[pagina 49]
| |
Stemme: Ick drinck' den nieuwen most.
WAer gaet gy grooten Godt?
Wat kiest gy voor een lot?
Dat gy ons schuldt en sondaers last vervult,
Die gy met vleesch en bloedt betaelen zult,
Eylaes! ick sien gy treedt,
Onnoosel naer den hof van Oliveet,
Daer gy om Adams graege lusten
Van eenen appel-beet,
Stort roode druppels sweet.
Och mensch wat ongenucht!
Siet uwen schepper sucht,
Godt is in noodt, sijn lijden is soo groot,
Dat selfs sijn ziel' bedroeft is tot'er doodt,
Ach Vader! hoort my aen,
Is 't mogelijck laet ick dien kelck ontgaen,
Doch niet naer mijn, maer naer u wenschen,
Drinck' ick hem nu bereydt,
Tot 's weireldts saligheydt.
Wel hoe! seght waer zijt gy?
Discipels alle dry?
Hoe slaept gy al? siet eens mijn ongeval,
Staet op, hy komt die my verraden zal,
Eylaes! en kont gy niet
Met my een uerken waecken in 't verdriet?
O neen, den mensch beswaert van sonden,
Die slaept naer sijnen lust,
In sonden g'heel gerust.
Wat hoor' ick voor getier?
Het is allarm alhier,
Van desen treyn, is Judas Capiteyn,
Die Godt verraeden komt op dese pleyn,
Hy kust hem met'er spoedt,
En sprack tot JESUM: meester weest gegroet,
| |
[pagina 50]
| |
Ach vrient! waer toe zijt gy gekomen?
Antwoort JESUS hem, met een bedroefde stem.
Terstondt quamen gegaen,
De joodtsche beulen aen,
Met banden daer, als Christus tot de schaer
Gesproken heeft, wie soeckt gy te gaer?
Sy seyden met een set:
Wy soecken hier JESUM van Nazareth,
Ick ben 't seyd' JESUS: dus besweken
Sy daer al-te-mael, door JESUS soete tael.
Houdt joden, neemt den keer,
'T is uwen Godt en Heer,
Die gy hier bint, waer heeft hy 't oyt verdient
Dat gy sijn lichaem hier met koorden bindt?
Siet Petrus desperaet,
Hierom hy Malchus sijn een oor' af-slaet,
JESUS sprack: wilt uw' sweirdt weer-keeren,
Die met den sweirde slaen,
Zullen door het sweirdt vergaen.
Hoe Joden soo verwoedt,
Wel dorst gy naer sijn bloedt?
Daer gy soo wreedt,
Hem hier sleurt met sijn kleedt,
Die u in 't minst' oyt en ded' eenigh leedt,
Ach! siet eens wat een smaedt,
Gy gaet hem leyden voor den jodtschen raedt
'T onnoosel lam doet men verschijnen,
Alhier voor Annas throon,
Beticht met valschen toon.
Vol van verduldigheydt,
Godt niet een woordt en seydt,
Op 't gene sy, ten onrecht brochten by,
O Heer wilt leeren zijn verduldigh my,
Ach siet! een yser handt,
Die slaet hem sonder dat sy oorsaeck' vandt,
Beschimt, geslagen en bespogen,
Wierdt hy den g'heelen nacht,
Van dit boos joodts geslacht.
| |
[pagina 51]
| |
Wat doet gy Petrus hier?
Gy warmt u by het vyer,
Men kent u vrient, dat gy oock JESUM dient,
Als u de dienst-maeght aen de deure vindt,
Eylaes! tot dry-mael toe,
Hebt gy geloochent uwen Heer, wel hoe?
Waer is de trouwigheydt gebleven?
Die gy te voor soo seer beloofde aen den Heer?
Eylaes! het is gedaen,
Hoort kraeyen eens den haen,
O tranenvloet! berst uyt mijn droef gemoet
Siet wat de kranckheyt van ons lichaem doet,
Bedroefden Petrus gaet,
Beweenen doch uw' schandelijck misdaedt,
Want het berouw wascht uyt de sonden,
Dus sondaers weent en schreydt,
Godt heeft bermhertigheydt.
Siet eens wat Judas doet,
Als hy 't onnoosel bloedt,
Nu hadd' verkocht, sijn sonden hadd' bedocht
Hy heeft het geldt de joden weer-gebrocht,
En sprack: ick hebb' misdaen,
De joden seyden: wat gaet ons dat aen?
Bedroeft hy uyt den tempel scheyde,
En heeft hem met een strop,
Terstondt gehangen op.
Naer dat verdween den nacht,
Soo is den Heer gebracht,
Voor g'heel den raedt, En Pontio Pilaet,
Op dat hy onsen JESUM kruycen laet,
Pilatus vondt geen schuldt,
Dus hy sijn handen hier met water speuldt,
Maer siet de joden al te saemen,
Die riepen g'heel verwoedt,
Dat komt op ons sijn bloedt.
Met roeden scherp en stijf,
Liet hy sijn teere lijf,
| |
[pagina 52]
| |
Van onsen Heer, dan geesselen soo seer,
Datter niet heel was aen sijn lichaem meer,
De doorne kroone men stelt
Op sijn geheylight hooft met groot geweldt,
En een riet gaven s' hem in handen,
Vielen hem te voet, weest koninck nu gegroet.
Och mensch! siet uwen Godt,
Bespogen en bespot,
Pilatus quam met dit onnoosel lam,
Om los te laeten hem oft Barrabam,
Neen, neen, den desen niet,
Maer kruyst hem, kruyst hem dat het soo geschiedt,
Dus JESUS stracx met 't kruys belaeden,
Dat hem viel soo swaer, ginck naer het droef Calvaer.
Eylaes och mensch! wel hoe,
Siet JESUS is soo moed',
Helpt hem wat met Simon van Cirenee,
Die vat het kruys schoon hy't niet geirne dee
Den schepper valt ter aerdt,
De swaere sondaers troost hy soo beswaert,
In bloedt, en sweet by naer besweken,
Om door dese straf, ons sond' te nemen af.
Gonck op den bergh Calvaer,
Gelaen met 't kruys soo swaer,
Men nagelt u, door handt en voeten nu,
Och JESUS zijn de beulen noch niet mu,
Hoe schandelijck mis-maeckt,
Gaet men u trecken op het kruys heel naeckt
In uwen lesten noodt te drincken,
Geeft men u azijn, in plaetse van den wijn.
Scheurt nu hemel en aerdt,
O sonn'! geen licht en baert,
Den schepper lijdt, hy wordt sijn leven quijt,
O Christen zielen! nu van droefheydt krijt,
Den dagh verkeert in nacht,
Als JESUS sprack: het is nu al volbracht,
O Godt! vergeeft hier door ons sonden,
En geeft ons al gelijck, hier door het hemelrijck.
|
|