Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter–
Auteursrechtvrij
[pagina 47]
| |
Op de wyse: Philis mijn tweede ziel', &c.
ACh menschen blijft wat staen,
En hoort dit liedt eens aen,
Ick zal 't u singen met genegentheydt,
'T liedt van de lange strenge eeuwigheydt,
Die my altijdt beswaeren doet,
Als ick-se maer eens over-peysen moet,
O eeuwigh! eeuwigh! 't is soo langen tijdt
Daerom gy sondaers tracht om ziel' profijt.
Jonck, oudt, schamel en rijck,
Gy zijt als aerd' en slijck,
Dat niet en baert als vuyligheydt en stanck,
Peyst op de eeuwigheydt, sy is soo lanck,
Komt al die naer de mode gaet,
Aensiet hoe dat gy uwen Schepper slaet,
Als gy uw' stinckende lichaem palleert,
Met krollen en vals hayr uw' hooft friseert.
Gelijck de poppen doen
Hun kleen naer 't nieuw fatsoen,
En gaen met hun lichaem ten halfsten bloodt,
Gy brenght tot quaedt die u soo siet,
En brenght uw ziel in 't uytterste verdriet,
Laet af uw' pracht keert u tot Godt den Heer
'T is meer als tijdt vertorent hem niet meer.
Gy dronckaerts dat my deirt,
Die 't vleesch en bloedt verteirt,
Van vrouw' en kinderen door uwen dranck,
Peyst: eeuwigh, eeuwigh, eeuwigh, 't is soo lanck,
Peyst eens hoe dat 't met u zal gaen
Als gy zult moeten voor Godts oordeel staen
O eeuwigh! eeuwigh! 't is soo langen teydt
Daerom sondaers peyst wel op d' eeuwigheydt.
| |
[pagina 48]
| |
Als die hooveerdich zijt,
Peyst gy hebt korten tijdt,
Gy moet naer d' eeuwigheydt, o gierigaert!
Die 't goedt van d' armen in uw' kiste spaert,
Let hier op wel onkuysschen mensch,
Die in de wereldt leeft naer uwen wensch,
O eeuwigh! eeuwigh! 't is soo langen teydt,
O sondigh mensch! peyst wel op d' eeuwigheydt.
O vercken! gulsigaert,
Die JESUS soo beswaert,
De boose weireldt zal eens vergaen,
En gy zult moeten voor Godts oordeel staen,
En rekeningh' geven aldaer,
Van al uw' boosheydt hier in 't openbaer,
Wilt nu af-laeten uwe gulsigheydt,
En over-peysen eens de eeuwigheydt.
Gy woeckenaeren al,
Denckt hoe dat wesen zal,
Als gy-lied' door soo menigh valschen eedt,
Uw' arme ziele komt te doen groot leedt,
Peyst dit oock wel te geirne 't goedt,
Besit het gon' een ander hebben moet,
O eeuwigh! eeuwigh! 't is soo langen teydt,
S' is sonder eyndt die lange eeuwigheydt,
Wel aen sondaers met'er spoet,
Doch penitenti' doet,
Wascht door de traenen uwe sonden af,
Want 't is te laet als 't lichaem rot in 't graf,
Door een rouwige Biechte soet,
Zult gy hier naer genieten 't eeuwigh goedt,
Daerom wel voor uw' ziele sorge draeght,
Op dat gy-lied' hier niet te laet beklaeght.
D'eeuwigheydt en heeft geen paelen,
Noch geen mensch kan achter-haelen,
'T woordt dat by ons wordt geseydt,
Eeuwigh, eeuwigh, eeuwigheydt.
|
|