Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne

[p. 13]

Ander nieuw Geestelijck Liedtjen van de doodt die niet en spaert noch kleyn noch groot. Tot stichtinge van den wulpschen mensch.

Stem: Geeft my te drincken naer mijn dorst.

De doodt van ieder mensch ghevreest,
Die Rijcke en Arme doet schroomen,
Wie dat het zy van minst tot meest,
Elck vreest van haer zijn wegh ghenomen,
Jeder een strijt daer als een vroomen,
Maer niemant haer ontvluchten kan,
Keyzers noch oock den Paus van Roomen,
Eylaes! niemandt is vry daer van,

De doodt die niemant hier en spaert,
En spot met ieders vrome leden,
Ghy sendt de menschen onder d'aerd',
Hun trotsheyt hebt ghy haest vertreden,
Oock al de wulpsheyt en wreetheden,
Hebt ghy ghebrocht onder den voet,
Daerom stort traenen en Ghebeden,
Aenroept Godt eer ghy sterven moet.

Want het sou wesen dan te laet,
Te wenschen om een deughtsaem leven
Als u de doodt ontzielen gaet,
Wie sal u boosheyt dan vergheven,
Daerom wilt voor Godts oordeel beven,
Doet deught terwijl ghy zijt gesont,
Eer dat ghy wordt van Godt verdreven,
En ghesmeten in den afgront.

'k Bid u neemt uwen tijdt wel waer,
En steunt u noyt op s' werelts erven,
Noch op u vroomheyt allegaer,
Want al wat leeft dat moet eens sterven,
U schoon wit vleesch dat moet bederven.
En ligghen rotten in het graf.

[p. 14]

 

Wilt ghy het Hemel-rijck verwerven,

 

Menschen wijckt van de sonden af.

 

 

 

Al zijn uw leden honck en swack,

 

Als Sampson vroom door uwe krachten,

 

Peyst dickwils op dien lesten snack,

 

Wilt daerom geenen tijdt verachten,

 

Wilt al naer 't eeuwigh leven trachten,

 

Peyst op den kostelijcken tijdt,

 

Verfoeyt des wereldts ydel prachten,

 

Weet ghy niet een uer seker zijt.

 

 

 

Wat baet u s'werelts ghelt en goet,

 

Met schatten, pracht en hooghe staeten,

 

Weet dat het hier al blijven moet,

 

Als ghy moet scheyden 't leven laeten,

 

Wat sal de pracht uw' ziele baeten,

 

Als u de doodt sal komen aen,

 

Ghy sult dan schreyen boven maeten,

 

Als ghy voor 't Oordeel Godts sult staen.

 

 

 

Vreest dogh de schroomelijcke Doodt,

 

En leeft met Godt den Heer in vreden,

 

Want sy en spaert noch kleyn noch groot,

 

Wilt uwen tijdt dogh wel besteden,

 

Eer u 't leven wordt af ghesneden,

 

Uw' selven tot de deught bereydt,

 

Ghy sult dan voor uw' goed' ghebeden,

 

Winnen d'eeuwighe saligheydt.

 

 

 

Wel aen dan menschen die noch leeft,

 

Al die de saligheyt betrachten,

 

'k Bid u altijdt tot de deught begheeft,

 

Houdt al de doodt uw' ghedachten,

 

Doet aen Godts Moeder uwe klachten

 

Hebt ghy haer erghens in misdaen,

 

Ghy sult hier naermaels sonder wachten,

 

Met Godt d' eeuwighe vreught ontfaen.

 

 

 

De kracht van Sampson en Helena's schoonigheden,

 

Met Croesus rijcken schat die heeft de doodt vertreden.