Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne

[p. 15]

Liedeken tot berispinge der valsche devotie, een sond' aen Godt seer haetelijck, En aen de ziel verdoemelijck.

Stem: Hoe ligh ick hier in dees elllende, &c.

Ach menschen luystert naer mijn reden,
En let op't gen' ick singhen gaen,
T' is van al s'werelts ydelheden,
En valsheyt die daer wordt ghedaen
Veel schijnen heel devoot van herten,
Maer laes, 't zijn al gheveynsde perten.

Daer zijn veel Quesels en Beggijnnen,
Sy gaen te Biecht en naer de Kerck
Die voor den mensch devotigh schijnen,
Maer spotten met Godts heyligh werck,
Sy spreken als Enghelsche Gheesten,
Maer in hun hert 't zijn wreede beesten.

Veel schijnen Heylighen op straeten,
Maer laes 't zijn duyvelkens in huys,
Bekeert u al eer 't is te laete,
Peyst op Godts doodt en heyligh Kruys,
Want niemant en kan Godt verblenden,
Wilt doch anders u leven enden.

Veel die daer gaen om t' hooren preken,
T' en is maer om te zijn ghesien,
Om dat men van hun soude spreken,
En segghen 't zijn devote lien,
Alsoo doen sy den masscher vlieghen,
Maer konnen Jesus niet bedrieghen.

Jonck-vrouwen hoort die u blancketten,
T' is maer bedeckte schoonigheyt,
Op 't hooft sy de fontangy setten,
Een wel ghemaeckte ydelheyt,
Den hals vol perels, en Gazanten,
Het hooft ghelaen van dierbaer Canten.

[p. 16]

 

s' Hebben oock wat om naer te riecken,

 

Muskus of wel l'eau d'Hongary,

 

Daer med' sijn sy soo net als kriecken,

 

Maer zijn togh niet van valsheydt vry,

 

't Aensicht vol moetsjens swarte plecken,

 

Om soo schijn heyligheyt te decken.

 

 

 

Jck segh 't zijn rechte maskeraden,

 

Gaen soo in schijn van heyligheyt,

 

Hun wercken schijnen Hemel-daeden,

 

Doch 't is al ydel ydelheyt,

 

Veel in onkuysheyt hun begheven,

 

En soo in schijn van heyligh leven.

 

 

 

Met oorlof Juffers en mijn Heeren,

 

Wilt eens in sijn boesem gaen,

 

Doet af den masker van u kleeren,

 

Roept Godt en sijne Moeder aen,

 

'k En spreke niet tot een alleene,

 

Maer 'k segh u dit in het ghemeene.

 

 

 

'k En wil hier niemant diffameren,

 

Men vint gheen koren sonder kaf,

 

'k Bid' u wilt al tot Godt bekeeren,

 

Leght al die nieuwe prachten af,

 

Tracht wel te leven en te sterven,

 

Wilt g'eens het Hemelrijck be-erven.