Terwijl alle saken bestaen in ’t ondervinden van twee lofwaerdighe ghetuyghen, heeft my goet ghedocht oorlof te eyschen aen twee mijne goede vrienden, om van haer elck een liedeken tot bevestinghe hier by te voeghen, ’t welck my mijne gedachten (segghen sy) my vvillichlijck met een goede gheneghentheyt toelaten, waer op ick my verstoute dit volghende Liedeken, op de Voys: Den tijdt is hier, hier by te stellen: Sijn aenvanck nemende,
| |
[Weest nu verblijdt ghy Nymphen en Najaden]
WEest nu verblijdt ghy Nymphen en Najaden,
Den somer-tijdt is nu voor handen al
Komt doch subijt bos-vluchtighe Driaden,
Maeckt nu jolijt al in dit soete dal,
Want Hyems spijt u niet meer dwingen sal,
Phoebus men nu verheven siet,
Voor Boreas wilt beven niet
Maer wilt u begheven vliet
Tot een vroylijck gheschal.
Aurora schoon komt haer seer vroech vertoghen,
Verciert den troon van Iovis wijdt vermaert,
Flora ydoon die in Ops schoot lach drooghe,
Komt nu ten toon met veel coleuren waert,
Oock sijn ontboon by haer fonteyn erpaert,
Die Muscs rijck van sinnen vroet,
Nu volherden uyt minnen soet,
Phoebi neghen Godinnen goet,
Die Satyrs stout met die Silvaens voortkomen,
Faunen die ’t woudt nu oock door-lopen snel,
Saturnus bout Pomona snoeyt haer bomen,
Ceres ontvout harer kleet lieflijck en eel,
Amphion houdt niet op van spelen wel,
Tryton blaest in den hoornsaen,
Tyter en Pan oorboren gaen,
Een seer lieflijck om hooren aen,
Diana reyn wilt u ter jacht gaen spoeyen,
In ’t lustich pleyn met u Nimphen vol deucht,
Bacchus certeyn doet sijn wijnrancken groeyen,
Cupido kleyn doet nu elck maken vreucht,
Maect nu gemeyn door sijn pijlen hy beucht,
die menschen en die Goden al,
Yeghlijck valght sijn gheboden al,
Brenght menich tot snooden val,
Ghy minnaers bly spoeyt u ten velde grone,
Soect tot partij een schoon Nimph amoureus,
Verhaelt haer vry ’t sy avondt ofte noene,
Dat sy met dy wil sijn compassieus,
Maeckt melody, toont u couragieus,
En wilt u konst blijcken doen
Lustich in alle wijcken koen,
En u tot d’eel Musijcke sijden,
Neeme die in danck ghy konst-vermaerde gheesten,
Het soet gheklanck van Philomela hoort,
| |
Die my den sanc stichten, houdt dit ten besten,
Al is konst kranck maeckt daerom gheen discoort,
Neemt uwen ganc tot Phoebum brengt vreucht voort,
Nu is der Musen Heere goet,
Die den Poëten leeren moet
Hoe sy haer dichten rijmen soet,
Elck nu wat nieus oorboort.
|
|
Auteursrechtvrij