Logo DBNL
Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit (1868)

Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit

(1868)–Jan van Ruusbroec–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Hier beghint dat derde boec vander chierheit der gheesteleker brulocht.

Hoe men komt in een Godscouwende leven overmits drie punten. C.I.

1Die ynnighe minnere Gods, die Gode besit in ghebrukeliker 2rasten, en̄ hem selven in toevoeghender werkeliker minnen, 3en̄ al sijn leven in dogheden met gherechticheden, overmits 4dese ·iij· poente en̄ die verborghene openbaringhe Gods, soe 5comt die ynnighe mensce in een godscouwende leven: ja die 6minnere, die ynnich en̄ gherecht es, dien God ute sire vri- 7heit verkiesen en̄ verheffen wilt tot enen overweseliken scou- 8wene in godliken lichte, en̄ na die wise Gods. Dit scouwen 9set ons in puerheit en̄ in luterheit boven al onse verstaen, 10want het is ene sonderlinghe chierheit en̄ ene hemelsche 11crone, en̄ daer toe een ewich loen alre doghede en̄ alles 12levens. En̄ hier toe en mach niemen comen overmits const 13ofte subtylheit, noch met gheenre oefeninghen; maer dien 14God in sinen gheeste verenighen wilt, en̄ met hem selven

1verclaren(1), hi mach Gode bescouwen en̄ nieman meer. Die 2verborghene godlike nature, die is ewich werkelike scou- 3wende en̄ minnende na wise der persone, en̄ altoes ghebru- 4kende in enen ommevanghe der personen in enicheit des 5wesens(2). In desen ommevanghe inder weseliker enicheit 6Gods, sijn alle ynnighe gheeste één met Gode in minliker 7ontvlotenheid; en̄ dat selve één, dat dat wesen selve es in 8hem selven, na wise der ewigher salicheit(3). En̄ in deser 9hogher enicheyt godliker naturen, soe is die hemelsche Vader 10een oirspronc en̄ een beghin alles werkes dat ghewracht 11werdet in hemel en̄ in erde. Ende hi sprect in die onsonkene 12verborghenheit des gheests: ‘Siet, die brudegom comt; 13gaet uut hem yeghen.’

14Dese woerde wille wi nu ontbinden en̄ verclaren van enen 15overweseliken scouwene, dat een gront es alre heylicheit en̄ 16alle dies levens dat men leven mach(4). Tote desen godliken 17scouwene connen lettel menschen comen overmits die onheb- 18belicheit haers selfs, en̄ die verborghenheit dies lichs daermen 19in scouwet. En̄ hier omme en sal desen sin nieman eighenlike 20te gronde verstaen, overmits enighe leringhe ofte subtyl 21ghemerc sijns selves; want alle waerde ende al datmen, 22creatuerliker wijs, leren ende verstaen mach, dat is vremde 23ende verre beneden der waerheit die ic meyne. Mer die

1verenicht is met Gode, en̄ verclaert in deser waerheid, hi 2mach die waerheit met hair selven verstaen. Want Gode 3begripen ende verstaen boven alle ghelikenissen, alsoe alse 4hi is in hem selven, dat is God sijn met Gode, sonder middel 5ofte enighe anderheit die hinder ofte middel maken mach(1). 6En̄ hier omme begheric van yeghenwelken mensche, die des 7niet en versteet noch en ghevoelt in die ghebrukelike enicheit 8sijns gheests, dat hijs onghearghert blive en̄ laet sijn dat es: 9want dat ic spreken wille dat es waer, en̄ Christus die ewighe 10waerheit hevet selve ghesproken in sire leren op menighe 11stat, waert also dat wijt wel openbaren en̄ voertbringhen 12consten. En̄ hier omme, die dit verstaen sal, hi moet sijns 13selfs ghestorven sijn en̄ in Gode leven; en̄ keren sijn aenscijn 14toten ewighen lichte inden gronde sijns gheests, daer hare die 15verborghene waerheit sonder middel openbaert. Want 16die hemelsche Vader wilt dat wi siende sijn, want hy is een 17vader des lichts: ende hier omme sprect hi ewelike, sonder 18middel ende sonder onderlaet in die verborghenheit ons 19gheests, een enich grondeloes waert en̄ niet meer(2). Ende 20in desen woerde sprect hi hem selven en̄ alle dinc(3). En̄ dit 21woert en ludet anders niet dan Siet. En̄ dit is die uutganc 22en̄ die gheboirte des soens des ewichs lichts, daermen alle 23salicheit in bekent en̄ siet.


Vorige Volgende