Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 184]
| |
Hoe hem die mensche oefenen moet, sal hi dat ewighe licht onfaen ende God scouwen. C. II.1Sal nu die gheest Gode met GodeGa naar voetnoot(1) bescouwen, sonder 2middel, in desen godliken lichte, daer toe behoren van node 3den menschen ·iij· dinghen. 4Dat ierste is dat hi moet wel sijn gheordent van buten in 5allen doegheden, ende van binnen onghehindert, en̄ alsoe 6ledich alre uutwendigher werke, rechte ofte hi niet en 7wrachte: want es hi van binnen onledich met enighen werke 8der doeghet, soe is hi verbeelt; alsoe langhe alse dat in hem 9duert, soe en mach hi niet scouwen. 10Ten anderen male, hi moet van binnen Gode ane hanghen 11met toeghevoegheder meyninghen en̄ minnen, rechte alse 12een ontsteken gloyende vier, dat nimmermeer ghebluscht en 13mach werden. In dier tijt dat hi sijns selfs alsoe ghevoelt, soe 14mach hi scouwen. 15Ten derden male, hi moet hem selven verloren hebben in 16ene onwise, ende in ene duysternisse daer alle scouwende 17menschen ghebrukelike in verdoelt sijnGa naar voetnoot(2) en̄ hem selven 18nemmermeer creatuerliker wijs in connen vinden. Inden 19afgront deser duysternissen, daer die minnende gheest sijns 20selfs in ghestorven is, daer beghint die openbaringhe Gods 21en̄ dat ewighe leven. Want in dier duysternissen schijnt en̄ 22werdet gheboren een onbegripelic licht, dat is die Sone 23Gods, daermen in scouwet ewich leven. En̄ in desen lichte 24wert men siende; en̄ dit godlike licht wert ghegeven inden 25eenvoldighen siene des gheests, daer die gheest die claer- | |
[pagina 185]
| |
1heit, die God selve is, onfeet boven alle gaven en̄ boven 2creatuerlijc were, in die ledighe ydelheit des gheests, daer hi, 3overmits ghebrukelike minne, hem selve in verloren heeft, 4en̄ onfeet die claerheit Gods sonder middel; en hi wert die 5claerheit selve, sonder onderlaet, die hi onfeet. Siet, dese 6verborghene claerheit, daer men al in scouwet dies men 7begheert, na wise des gheests ledicheit, dese claerheit es alsoe 8groet, dat die minnende scouwere in sinen gronde, daer hi 9in rast, niet en siet noch en ghevoelt dan een onbegripelic 10licht; en̄ nader eenvoldigher bloetheit die alle dinc beveet, 11soe vint hi hem en̄ ghevoelt dat selve licht daer hi met siet 12en̄ niet anders. En̄ hier met hebdi dat ierste poent hoemen 13siende wert in godliken lichte. Salich sijn die oghen die aldus 14siende sijn, want si besitten dat ewighe leven. |
|