Werken. Deel 3. Vanden XII dogheden. Een spieghel der ewigher salicheit. Vanden kerstenen ghelove

[p. 117]

Die spieghel der ewigher salicheit.

[p. 119]

Die spieghel der ewigher salicheit.

Prologhe.

Dit boee mach wel een Spieghel wesen,
Daermen waerlijc in mach lesen
Gode, alle doechde ende ewich leven.
Daeromme is hem dese name ghegeven,
Spieghel der ewigher Salicheit.
Dier hem in spieghelt, hi doet wijsheit⁽¹⁾.

Die gloriose name⁽²⁾ ons Heren,

Dien alle inghele⁽³⁾ en̄ heylighen eren
Met groter werdicheit;
Die de dode levende⁽⁴⁾ maect,
Die hi met sijnre cracht gheraect,
In ewigher salicheit.
Uut ghestorte salve der minnen,
Die alle gheeste doet ontsinnen
Met hare sueticheit,
Die sy nu in deser tijt
Gheloeft, gheëert, ghebenedijt,
Ende inder ewicheit. Amen.

(1) G. Diere hem in spieghelen, doen wijsheit.
Deze zes verzen komen voor in de Hss. A, D en G; maer staen niet in H, I en M. Het is derhalve twyſelachtig of zy van Ruysbroeck zelf zyn, dan wel van een' zyner eerste afschryvers. Wy houden het laetste voor waerschynlykst, des te meer, dat Surius de volgende rymen vertaeld heeft, maer deze niet.

(2) D. kwalyk, Dese gloriosen name.

(3) D, H, I, M. inghelen.

(4) M. levendich.