Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel
(1858)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
Vanden zeven lampten des goudenen candelaers. C. CXII.22Ghi selt weten dat in den tabernakel der Joden ·vij· lampten 23borren in der nacht, ende ·iij· in den daghe. Ende hierGa naar voetnoot(4) 24in der heilegher Kerken berren oec ·vij· lampten in den 25staet der gracien, ende daer boven ·iij· in den staet der glo- | |
[pagina 96]
| |
1rien. Want den staet der gracien gheliken wi der nacht ochte 2der maerghenstonden, die noch doncker es; want wi wan- 3delen noch in den lichte kerstens gheloefs, ende behoeven 4dat ons alle die lampten lichten ende berren, op dat wi striden 5ende verwinnen ende met victorien comen in die oppenba- 6ringhe Gods, die wi den claren daghe geliken. Daer selen ber- 7ren die ·iij· nederste lampten eweleec in Christus menscheit, 8ende in alle die heme toe behoeren. Die ierste lampte es 9heileghe vreese, dat es oetmoedeghe reverencie te Gode; die 10andere, underlinghe trouwe ende goedertierenheit die ieghe- 11welc hebben sal toe den anderen; die derde lampte es kin- 12nesse met onderscede alre dincGa naar voetnoot(1). 13Die andere ·iiij· lampten, die ons nu wisen ende verheffen 14te Gode, die selen daer wiken den eweghen daghe, in den 15onbegripeleken lichte der glorien Gods, gheliker wijs dat die 16sterren wiken ende verblinden te middaghe in den lichte 17der sonnen, alsoe dat wi haers lichts niet gheware en werden 18noch en behoeven. Nochtan bliven si altoes staende in hare 19stade; ende alsoe bliven oec die lampten, dat sijn die gaven 20Gods, eweleec in onser sielen, in meerre cierheit ende claer- 21heit dan si nu sijn. Ende dit moechdi merken aldus. 22Die vierde lampte dat es die gave der staercheit, daer wi 23nu mede striden ende verwinnen alle dinc; moer alse wi vol- 24streden hebben ende seghe ghevochtenGa naar voetnoot(2), so en behoeve 25wi der wapenen niet meer omme striden, maer si bliven ons 26in ewegher eeren, ende al dat wi daer mede vercreghen 27hebbenGa naar voetnoot(3). Want alse dat comt dat volmaect es, so late wi dat | |
[pagina 97]
| |
1van den deele es, sprect sente PauwelsGa naar voetnoot(1). Ende alle gaven sijn 2ghedeilt, sprect hi op ene andere stat, maer God blijft altoes 3onghedeilt ende al gheheelGa naar voetnoot(2). Die gave der staercheit doet 4ons striden omme te vercrighene gheheele macht in GodeGa naar voetnoot(3); 5ende di sele wi hebben, alse wi Christo gheenicht werden 6in die glorie Gods. Die gave des raeds leert ons alle dinc 7vertien ende versmaden, op dat wi boven alle dinc verhaven 8werden in enicheiden met Gode: ende dit sal ons ghescien, 9alse ons Christus vertoent dat aenschijn sijns Vader in volre 10glorien, ende wi sijn troen ende sine woeninghe werden in 11ewegher eeren: dan sal ons ghenoeghen. Overmids die gave 12der verstendicheit moghe wi nu bekinnen alse in enen 13spieghel ende in een ghelikenesseGa naar voetnoot(4); maer dan sele wi 14scouwen in den Sone Gods van anscine te anscine, ende 15bekinnen alsoe wi bekint sijnGa naar voetnoot(5). Want met onbedecten 16anscineGa naar voetnoot(6) sele wi scouwen die glorie Gods, ende verwandelt 17werden in die selve glorie van claerheiden in claerheidenGa naar voetnoot(7). 18Want die glorie die in redenen es ende mate heeftGa naar voetnoot(8), die 19moet wiken der glorien Gods, die boven redene es ende 20sonder mateGa naar voetnoot(9). Die sevende lampte dat es die gave der 21wijsheit, die gheeft ons nu kinnesse ende smaec eenre druppen 22der goetheit GodsGa naar voetnoot(10), ende die druppe es so soete dat si | |
[pagina 98]
| |
1verwint allen troest der werelt ende al dat Gode onghelic 2es; maer in den eweghen daghe der glorien sal ons die 3heileghe Gheest bevaen in overweseleker minnen, ende wi 4selen overvloyen in claerheiden, in waerheiden ende in 5onbegripeleken smake alre salicheit. 6Nochtan selen die seven lampten, daer Christus die 7heileghe Kerke mede gheciert heeft, lichten ende berren 8eweleec in die ghemeinheit der heileghen, dat es in allen 9ordenen ende in allen wisen van glorien ende van loeven, 10daer redene ende caritate kinnen, ende minnen, ende werken 11sal met ondersceedeGa naar voetnoot(1). Maer daer die heileghen verhaven sijn 12boven redene in een bloet ghesichte, daer es die claerheit so 13onmateleke groet, dat alle die lampten verblenden moetenGa naar voetnoot(2) 14ende wiken den overganghe der sonnen der gherechticheitGa naar voetnoot(3). 15Nu laet ons dan olie gaderen in onse vate. Al sijn die 16lampten ghemeine allen heileghen, si selen nochtan ieghe- 17welken lichten ende berren, na sijnre maten dat hi olie 18brinct van goeden werken; ende die en gheene olie en brinct, 19hi sal gheworpen werden in die uuterste donkerheit, ende 20sijns en wert nemmermeer raetGa naar voetnoot(4). Hier ave nu niet meer. |
|