Logo DBNL
Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel (1858)

Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel

(1858)–Jan van Ruusbroec–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Vanden remedien ieghen Gulsecheit. C. LXXIX.

7Maer jeghen gulsecheit soe sal hi ane sien dat leven der 8heileghen, hare leringhe, hare ghesaedtheit, hare sober- 9heit in spisen ende in dranke; ende altoes, alse hi sine 10nodorst nemt, soe sal hi lettel spreken, ochte te male swi- 11ghen, ende peisen hoe die inghele ende die heileghen ghespijst 12werden in den hemel met der glorien Goods. Hi sal oec aen- 13sien dat ·j· aerm mensche, dien God ghenoecht, hier in der 14tijt met cleinen dinghen ghedoen mach(3). Ende al eest dat 15hi, overmids hongher, gheneicht es met loste toe der spisen, 16dat en es ghene sonde. Ende al ghevoelt hi oec dat sine 17nature ghenoechte nempt in den smake vander spisen die hi 18nemen moet, ende diere heme noet es, dit en es oec en 19gheene sonde; want dese dinghe sijn van naturen in allen 20menschen die ghesont sijn. Maer wanneer dat hi edt ende 21drinct omme sine noet, ende oec omme ghelost ende omme 22ghenoechte sijnre naturen, dan eest ghebrec dat men daghe- 23lex sonde heet, want sonder sonde en mach hi niet vore-

1setten(1) dan Goods eere ende sine noet. Ende hier omme, 2alse onse uutwendeghe mensche sine spise nemt van buten, 3dan soude onse inwendeghe mensche sine spise soeken van 4binnen in heileghen ghepeisen ende in den insprekene Goods: 5soe worden wi van binnen ende van buten ghespijst; want 6onse Here sprect dat die mensce niet allene en leeft in den 7broede, maer in ieghewelken worde dat daer comt ute den 8monde Goods(2). Ende hier toe soude wi ons van binnen 9ledech houden ende onghebeelt, want dat sprect Sente 10Pauwels dat dat inspreken Goods es levende, ende lichtelec 11werkende(3), ende es doergaendere dan ·j· sweert in beiden 12siden snidende(4), ende es deilende den gheest van der zie- 13len, dat es den inwendeghen mensche van den uutwende- 14ghen(5): ende aldus mote wi ghedeilt werden, sele wi eten 15ende drinken sonder ghebrec. Ende hier omme soe pleecht- 16men in Ordenen ten reftere te lesene sermoene, ochte andere 17dinghe die lostelec sijn te hoerne, op dat die broedere ghe- 18trocken werden van binnen in gheesteleken smake, al die wile 19dat die lichame sine noetdoerft nemt van buten. Wi moghen 20oec anesien dot armoede(6) ende die rijcheit ons Heren Jhesu 21Christi; want doe hi was van buten ghespijst ende ghedrinct 22met gallen, ende met edeke, ende met vele versmaetheiden: 23doe in der selver tijt was hi van binnen ghespijst in scouwene, 24ende in ghebrukene met ewegher eeren(7). Ende hier omme

1lieten hen die heileghen met cleinen dinghen van buten 2ghenoeghen, op dat si van binnen in Christo eweghe eere 3besitten mochten. Ende aldus mote wi doen, wille wi hen 4na volghen.

5Maer ghi selt merken hoe dat gulsecheit doetsonde wert. 6Wanneer dat die mensche edt ende drinct, niet omme 7hongher noch omme sine noet, noch omme die eere Goods, 8maer allene omme ghelost ende omme ghenoechte sijnre 9naturen: dan ghevoelt hi ·j· ghebrukelec ontsinken tote 10der spisen(1), ende dan valt die mensche met gheloste op 11die spise, alse ·j· onredelec dier op sijn aes. Ende deser 12ghelost en sedt hi en gheen inde(2), want hi delecteert 13alsoe sere alse hi mach; hi verghet sijns honghers ende 14sijnre noet, ende ontvliedt heme selve dore sinen smake 15in ongheordender ghenoechten(3): ende in deser ghenoech- 16ten wert redene verblent, ende die gheest verbeelt ende 17ontvrijt(4), want hi dient den vleesche; want overmids senlec 18ghevoelen wert hi neder ghetrocken toe der senlecheit, ende 19dan wert hi overdect ende bewonden met onsuvere ghe- 20noechten. Ende dit es die wortele eens beestelecs levens, 21ende alle der sonden die met loste gheufent werden in den 22vlecsche. Ende hier omme, alsoe langhe alse dese vlecke 23duurt, soe darft die mensche der gracien Goods, ende soe 24en es hi niet werdech priesterleker eeren.


Vorige Volgende